آخرین محتوا توسط arezoo

محمد (با خنده‌ای زورکی): کباب که چی؟ آخرش هممون یه لقمه خاک می‌شیم. امیر (نگاه به کاسه‌ی آب): آره... فقط بعضیا زودتر می‌رن سر سفره‌ش. محمد: باز شروع نکن، ننه‌ات می‌فهمه باز دلش می‌گیره. امیر (با خنده): ننه دلش که خیلی وقته گرفته، فقط یادش رفته ولش کنه.

قهوه‌ت تلخه؟» – «نه، فقط دیگه شیرینی رو باور نمی‌کنم .

نمک! نه میلی ندارم چون زندگی نمک خودش هی یادآور چاشنی زندگیم می‌کنه. مزه غذا چطوره؟! خوبه. تلخ نیست حس میکنم شورم هست! نه چون زندگیم مزه های واقعی از یادم برده.

وقتی به آینه نگاه کردم از انعکاس تصویر لبخندی به لبهایم جاری شد. غرق در تصویر خودم شدم. این منم تونستم شد بالاخره اتفاق افتاد.. به تمام حرفهایی که تمام این مدت ذره ذره در تلاش بودند قبول کنم جا بزنم ولی با تمام زخم های تنم ادامه دادم.شبها از درد بدن خوابم نمی‌برد و پتو دور خودم میپیچیدم تا طلوع...

جنگ چهره زنانه ندارد

اعلام آمادگی ✋

اعلام آمادگی ✋

فکرش را نمی‌کرد اما اتفاق افتاد.... حس خاص جدیدی تجربه نکرد به دیوار اتاق زل زده بود. پلک نمی‌زد خواسته ای که ماه ها یا سالها براش تلاش کرده بود چرا الان هیچ احساس شادی درونش نبود....به گودال سیاهی افتاد و دست و پنجه نرم می‌کرد کسی نبود نجاتش بده. کسی صدای فریادش نمی‌شنید...کمک کمک کمک.... تک...

اعلام آمادگی میکنم

اعلام آمادگی میکنم دیزی دارکر ما تمامش میکنیم ما شروعش میکنیم مغازه خودک*شی

اعلام آمادگی ✋