همگانی تو ترجیح میدی «دوست داشتنی» به نظر بیای، یا واقعی زندگی کنی؟

[سونی]

میتونی برای همه دوست داشتنی باشی ،
یا میتونی واقعی باشی.
اما هیچ وقت نمیتونی هر دو باشی.

چون آدم واقعی «رضایت دیگران » رو قربانی نمیکنه تا دوست داشتنی بمونه.
در روان شناسی بهش میگن:
خروج از الگوی تأییدطلبی و ورود به اصالت.​

 

[سونی]

یعنی یاد میگیری به جای اینکه دنبال تأیید بیرونی باشی،
از درونت تأیید بگیری.
به جای "بله گفتن از ترس طرد شدن"،
"نه میگی چون با خودت صادقی."​

 

[سونی]

و بله، این جاست که بعضیها ازت خوششون نمیاد چون دیگه براشون «قابل استفاده» نیستی.

رشد یعنی همین:
ترجیح آرامش درونی به محبوبیت بیرونی.​

 

[سونی]

سوال اینه:
تو ترجیح میدی «دوست داشتنی» به نظر بیای، یا واقعی زندگی کنی؟​