روانشناسی روابط شیء

[سونی]

『 روابط شیء | Object Relations 』

The Inner World of Objects & Internal Representations

✍ این رویکرد ستون مرکزی روانکاویِ معاصر است.
در این مکتب، مسئله‌ی انسان نه غریزه است و نه صرفاً ساختار «خود»؛
مشکل اصلی، دنیای درونیِ پر از «ابژه‌های آسیب‌خورده» و رابطه‌های ناتمام است.​

 

[سونی]

🏛 این نظریه می‌گوید:
«آنچه امروز در رابطه‌ها خراب می‌کنیم،
در واقع بازپخش رابطه‌هایی‌ست که در کودکی درون‌مان حک شده‌اند.» ​

 

[سونی]

معرفی کوتاه

▫ بنیان‌گذاران: ملانی کلاین، فربرن، وینیکات، بالینت
▫ محور: بازنمایی‌های درونیِ خود-دیگری
▫ مسئله‌ی اصلی بالین: رابطه‌هایی که نیمه‌کاره، پاره، یا درهم‌شکسته در روان ذخیره شده‌اند.


در این دستگاه، “شیء/Object” یعنی دیگریِ مهمی که در روان ما زندگی می‌کند
حتی اگر سال‌هاست حضور خارجی ندارد.​

 

[سونی]

مفاهیم کلیدی

𝟏. درونی‌سازی | Internalization

دیگران به داخل روان کشیده می‌شوند و تبدیل می‌شوند به «ابژه‌های درونی» که رفتار ما را هدایت می‌کنند.​

 

[سونی]

𝟐. دوپارگی | Splitting

کودک نمی‌تواند پیچیدگی را تحمل کند؛

دیگری یا «کاملاً خوب» است یا «کاملاً بد».

(پایه‌ی بسیاری از نوسان‌های شدید رابطه‌های بزرگسالی)​

 

[سونی]

𝟑. موقعیت پارانوئید–اسکیزوئید / موقعیت افسرده‌وار

کلاین این دو را مراحل تکامل هیجانی می‌داند:

اول: جهان دوپاره، تهدیدکننده، کنترل از راه فانتزی.

بعد: پذیرش اینکه «همان کسی که دوستش دارم همان کسی‌ست که گاهی ناامیدم می‌کند.»

این عبور = بلوغ هیجانی.​

 

[سونی]

𝟒. وینیکات: مادر کافی‌به‌اندازه | Good Enough Mother

کودک در یک «محفظه‌ی امن» رشد می‌کند؛
نه مادر ایده‌آل، نه مادر بی‌اعتنا

بلکه حضور واقعی و قابل‌اتکا.​

 

[سونی]

𝟓. خودِ کاذب | False Self

جایی که فرد، خودِ اصیلش را پنهان می‌کند تا رابطه حفظ شود.​

 

[سونی]

منطق بالینی

درمان این رویکرد = بازسازی رابطه در فضای درمانی.

مراجع نه‌فقط حرف می‌زند، بلکه «رابطه» را همان‌جا با درمانگر دوباره اجرا می‌کند.​

 

[سونی]

نمونه‌های بالینی

• بیمار درمانگر را «بی‌اعتنا» تجربه می‌کند → بازنمایی مادر غایب.

• بیمار درمانگر را «کامل» و «نجات‌دهنده» می‌بیند → بازنمایی شیء ایده‌آل.

هدف درمان:

یکپارچه‌سازی، فهم‌پذیر کردن، و انسان کردن ابژه‌های درونی.​