نتایح جستجو

انسانیت بستنی یخی؟

اتاقم

با یه ب*غل گرم

آن ماری بی تی اس گات سون سیا

چرا باید تو بیشتر رمان ها دختره و پسره برن تو پیست رقص توی پارتی باهم برقصن یا دخترع برای اینکه بخواد حرص پسره رو دربیاره بره با یک نفر دیگه برقصه( بیشترم توی رمان های پلیسی)?

ولی خدایی اصلا نمیشه تو رمان های عاشقانه شمال نیاد و گیتاری که قراره اون پسره بزنه و خواستگاری و ل*ب دریا نمیشههههه!!! نمیشه به جای شمال جاده چالوس بنویسی. یا اصلا برن کویر آیه اومده پسرا حتما تو شمال گیتار بزنن( ولی بازم گیتار زدن پسرا تو شمال میچسبه ل*ب دریا )?

بازش نمیکنم به نظرم بعضی موقع ها چیزی ندونستن بهتره تا اینکه بدونی هی استرس داشته باشی.

" به نام خدا " نویسنده: Zahra ژانر:انگیزشی، روانشناسی ناظر: @MAHWNAZ توضیحات: اکثر آدم‌ها، خودشون رو توی سرزمین اما و اگر های زندگیشون حبس می‌کنن؛ از پرواز کردن، از جنگیدن می‌ترسن و در آخر از همه‌ی رویاهاشون دست می‌کشن. اون‌ها فقط زنده می‌مونن؛ اما زندگی نمی‌کنن! با این پادکست می‌خوام...

حتی معلم‌ها هم، وقتی می‌خوان آزمون بگیرن چند روزی فرصت می‌دن فرصت دوره کردن، فرصت فکر کردن، به چیز‌هایی که یاد گرفتی. حتی جنگجوها هم، برای اینکه جنگ رو پیروز بشن به خودشون استراحت می‌دن؛ تا نیروی کافی برای مقابله رو داشته باشن. اون‌وقت تو انتظار داری با همه‌ی مشکلاتت یک‌جا مقابله کنی؟ پس توی این...

کاش وقتی به دنیا می‌اومدیم، بهمون می‌گفتن چجوری باید برای زندگی‌مون بجنگیم. کاش وقتی می‌گفتن برای زندگی کردن و زنده موندن امید و تلاش و... نیاز داریم؛ بهمون استفاده کردنشون رو هم یاد می‌دادن. ای کاش بهمون می‌گفتن اگر به خودمون باور نداشته باشیم، این‌چیز‌ها بی‌فایده هست! مثل این می‌مونه که بخوای...

اگر به خودت باور نداشته باشی پس زنده بودنت به چه دردی می‌خوره؟ نباید منتظر باشی دیگران باورت کنن تو مثل غیبگویی می‌مونی که آینده‌ای رو می‌بینه که هیچ‌کس نمی‌بینتش و فقط خودتی که باید اون آینده رو به ثمر برسونی. باور، مثل درختی می‌مونه که اگر از ریشه‌اش خشک بشه دیگه اکسیژنی نداره؛ دیگه امیدی به...

بستگی داره به خاطر چی ازش ناراحت باشم ولی معمولا میگم. اگد بهش نگم چند روزی ازش دوری میکنم و باهاش حرف نمیزنم که خودش خود به خود بیاد و ازم بپرسه چی شده یا از من ناراحتی و اینا. ولی اگر بخندونه من رو یا خوشحالم کنم سریع میبخشمش

یادمه وقتی کوچیک بودم از مامانم پرسیدم: نیمه گمشده‌ها کجان؟ اون به قلبم اشاره کرد و گفت: این‌جا هستن؛ ولی می‌دونی چرا بهشون می‌گن نیمه‌ی گمشده؟ سرم رو به این‌ ور و اون‌ ور تکون دادم که گفت: - چون ما آدم‌ها، بیشترمون اون‌ها رو گم می‌کنیم. اون‌ها خوبن، خیلی خوب؛ اون‌ها از جنس خدا هستن! ولی...

همه‌مون این نیمه‌مون رو حتماً گم کردیم؛ ولی این نیمه‌ی گمشده مثل اونی نیست، که یک عمر چشم انتظارشیم تا باهاش رویا بسازیم! این‌یکی فرق داره. این‌یکی درست شکل خودته مثل خودت تنها فرقش اینه که نصف احساسات تو رو داره. البته فقط بخش خوبش رو داره. اون فقط خاطرات خوبت رو نگه می‌داره؛ البته خاطرات بدت...

امید همیشه به شکل یک احساس نیست؛ امید می‌تونه گاهی یک فرد باشه، گاهی یک غذا یا حتی... امید می‌تونه به شکل آدمی ظاهر بشه که وقتی ل*ب پرتگاه ایستادی تا با دنیا خداحافظی کنی، دستت رو از پشت بگیره و بکشه و بگه "یا با هم می‌پریم یا با هم این دنیای لعنتی رو به آخر می‌رسونیم" امید می‌تونه با یک نگاه...

اعلام امادگی

بیست و یک خرداد

اره خیلی تا حالا شده دلت تنها بخواد و بعد دقیقا همون روز به یه مهمونی پرجمعیا دعوت بشی؟

نویسنده خاک؟

با سلام درخواست تگ پادکستم رو داشتم. https://forum.cafewriters.xyz/threads/19315/