نتایح جستجو

اگه مسابقات پرتاب خنجر از پشت داشتیم نصف رفقای من در سطح بین‌المللی واسه کشورمون افتخار آفرینی می‌کردند

خائن بودن کار راحتیه یه کار سخت‌تر مثل وفادار بودن رو امتحان کن

خیالبافی‌ای بیش نبود آدم بودنت خودم را گول می‌زدم که در حد منی

بعضی آدم‌ها مثل مواد شوینده بی کیفیت میمونند غیر از اینکه تار و پود آدم رو بریزن بهم، کار دیگه ای ازشون برنمیاد

ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺍﺯ ﺟﺎﻳﻰ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﻴﺸﻪ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﻭﻗﺘﺎ ﻛﺴﺎﻳﻰ ﺭﻭ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﻴﻤﻮﻥ ﺧﺎﺹ ﻣﻴﻜﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻰ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﺑﻘﻴﻪ ﺑﻮﺩﻥ

گاهی احساس می‌کنی که اگه وقت بذاری و به یه سیب زمینی پخته عشق بورزی بیشتر جواب می‌ده تا به بعضی آدما

خاکستر سیگارم را به تو ترجیح دادم چون که او تنها حنجره‌ام را به آتش کشید و تو وجودم را

من محتاج درک شدن نیستم، فقط دردم می‌آید خر فرض شوم بفهم

کلکسیونی دارم از خنجرها روی تیزترینش نوشته: هدیه بهترین رفیقم

کافیست جای زخمت را بلد باشند آنگاه از اعلاترین نمک برایت مرهم می‌سازند همان‌هایی که از جان برایشان مایه می‌گذاشتی

صدات اکو داره انگاری ته چاهی دیگه واسه ما نگیر فاز پادشاهی

ارتفاع چشمم خیلی زیاده آدمایی که ازش افتادن دیگه هیچوقت دیده نشدن

اونی که همه چیشو به من مدیونه الان واسه داشته‌هاش از یکی دیگه ممنونه واسه همینه که دیگه واسم عشق و عاشقی ممنوعه

من هم خوش اخلاقم هم بد اخلاق هم سرسنگینم هم شیطون هم کم حرفم هم پر حرف هم بهترینم هم بدترین اینکه تو کدومش رو میبنی بستگی به این داره که خودت کی هستی

هیچکش خودش را در هیچ رابطه‌ای مقصر نمی‌داند همه‌ی ما آنقدر غرور داریم که همیشه حق را به جانب خودمان می‌دانیم از نظر خودمان فرشتگانی هستیم که داشتیم زندگی‌مان را می‌کردیم... که یک نفر آمد و ما را با خاک یکسان کرد و رفت... داخل شعرها، داخل متن‌ها دنبال جمله‌ای می‌گردیم تا طرف مقابل را بکوبانیم و...

ای قدمت تاریخ، تو را همره و آغاز اقلیم بلند اختر ِشعر و ادب و راز! گسترده به دامان چمن، بید و صنوبر سر بر زده سرو تو به گردون، زسر ناز آوازه‌ی تو شهره‌ی سرتاسر عالم خنیا گر افسانه سرا، موطن ممتاز ای شعر تو را ورد زبان عالِم و عامی صدلشکر احساس، تو را حامی و سرباز دامان تو معراج ادیبانه‌ی...

شهر ما شهر گل و شعر و شعوره شهر ما جوی آدموی پر شر و شوره اولش دروازه قران که برم در بهشته ییه برش سعدی و حافظ او برش رشک بهشته ییه برش باغ قوام مچدنو مچدجولا وسطش شاهچراغ نگین بهشته شهر ما اگرچه ییه تکه ای از خاک زمینه عاموای خوب نگاش کنی تکه‌ای از خاک بهشته سیدعبدالرضا زینت بخش

شب‌های ** شب‌های آغشته به شعر ای شب‌های شیراز ستروند باد نام کسی که نکند به نیکی یاد از تو ای شیراز!! دروازهایت قرآن می‌خوانند به نام شاخه نبات و بیدها برای مجنون شعر می‌گویند ای شیراز فاصله‌ای نیست بین من و تو فقط یک ب*غل عاشقی‌ست یک آه... فاصله یک شعر مسافت... ای شیراز...

بیا شیراز و بنگر بر فضایش به مردان و زنان با وفایش که شهره در میان خاص و عامند که باشد قل هو الله در ندايش هنر خواهی بجویی کل ایران نگر بر مردمان با خدایش که دست در دست هم دارند شب و روز که دشمن را رسانند بر سزایش چو مهمان آید اندر شهر شیراز بخوانند ایت الکرسی برایش زبوی گل نجویی مشک و...

شیراز برای من دخترکیست با لباسی از جنس گل نرگس لبانی از لعل که تنها حافظ او را را می‌شناسد و سعدی در وصفش مانده! سعید غلامی نیا