نتایح جستجو

می‌رسد شب گذشتن از حصار رویا‌ها، لم*س تن حقیقت، هنگامی که مهتاب نیست و تو در آغو*ش من می‌تابی، شب رهایی، فرار تاریکی و حبسَت در سلول‌های من! می‌رسد برگ پایان این دفتر کهنه تمام می‌شود قلم سیاه روزگار؛ جایی که من و تو شب را کنار می‌زنیم، وقتی که من به خورشید خود و تو به ماه سجده می‌زنی؛ وقت درخشش...

صد در صد بله حاضری پات رو بزاری توی یک زیرزمین پر از حشره؟

برای اولین بار و اخرین بار توی زندگیم وقتی کلاس نهم بودم کلیدم رو جا گذاشته بودم و کسی‌ هم خونه نبود بنابراین مجبور شدم از دیوار بالا برم که پا‌ی چپم هم شکست|:?‍♀️

عطرِ بهار دور‌تر و دور‌تر می‌شود از مَشام و بوی تو می‌آید؛ رایحه‌ی بین موهایت، همراه باد گرم تابستانِ نفس‌هایت؛ نَم نمک حضورت شکاف می‌دهد پوسته‌ی بهاری را خورشیدِ وجودَت از شکاف‌های سبز به تنم می‌تابد؛ دور از انتظار نیست که تو فرزند تابستانی و من مجنون هم گیر تب و تاب توام! اگر من زمانِ هخامنش...

تولدتون مبارک??

قرمز❤

سلام وقت به‌خیر. درخواست مدیریت آزمایشی تالار تیزر رو داشتم?

همش‌؛ البته جز انبه

حسی مخلوط از ترس و آرامش..

@ماهدا ماهدای انجمن... (جنسمون جور شد)

@سوباسا سوباسای انجمن...

@زگیل زگیل انجمن:/...

گر بگویم با خیالت تا کجا‌ها رفته‌ام مردمان این زمانه، سنگسارم می‌کنند... . - فرامرز عرب عامری?

رج به رج هر بیت را روی چشمت ساخته‌ام شعر‌هایم دستباف مهربانی‌های توست! - فرامرز عرب عامری?

جدیداً شب‌ها عجیب دلگیر شدند؛ نکند تو ناراحتی و من بی‌خبرم؟ نکند خواب بد می‌بینی جانِ دلم؟ این شب‌ها جدیداً دردناک شده‌اند! بی‌دلیل زجر می‌دهند و بی‌رحمانه غرق می‌کنند! تو که خوب می‌دانی ما قصه‌هایی که سوز زخمشان اشک در چشمانمان جمع می‌کرد را گذراندیم. این شب‌ها چشم‌ها خشک است؛ دست‌ها سرد است...

ترس الانم: جای تنگ و خفه مثل اتاق کوچیک یا آسانسور و از دست دادن عزیزانم... . ترس بچگیم: انباری خونه مادربزرگم، مرغ و خروس

عطسه‌هایم عرصه پاییز را پر کرده است حرف رفتن می‌زنی؛ هی صبر می‌آید فقط... . - فرامرز عرب عامری?

تو در کنار خودت نیستی؛ نمی‌دانی که در کنار تو بودن چه عالمی دارد. - فرامرز عرب عامری?

بابام که کلا توی مواقع عادی به اسم صدام نمی‌کنه:/ وقتایی که درخواستی داشته باشه که میدونه زورم میاد انجامش بدم میگه: دختر بابا مطهره جان ??‍♀️

درد‌های من گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست... . درد مردم زمانه است مردمی که چین پوستینشان؛ مردمی که رنگ روی آستینشان مردمی که نام‌هایشان جلد کهنه‌ی شناسنامه‌هایشان درد می‌کند! - قیصر امین پور?