نتایح جستجو

آن روز، با این‌که اشک‌های زیادی جمع‌ کرده‌ بود، در مقابل آخرین پرتوی خورشید تصمیم‌گرفت که شب، هیچ طبقه‌ی جدیدی نسازد. نباید اجازه می‌داد نگاهش به سمتی غیر از آسمان روانه‌ شود. می‌خواست در همان ارتفاع بماند تا هِی بالاتر برود. بااین‌حال، اوه تمام شب را به خودش و دیگری فکر کرد. زیر ل*ب زمزمه‌ کرد...

سلام. یه کروسان دکارت لطفا. می خوام مطمئن باشم که هستم. کنارش یه دمنوش سارتر هم می خوام. حالم داره از سنگینی غروب امروز به هم می خوره.

سلام. مطالعه شد. با تاخیر البته.

زندگی ایوان ایلیچ یه زندگی معمولیه. ولی چون با درنظر گرفتن این که مرده دارم می خونمش غم انگیز به نظر می رسه. یه جورایی انگار همیشه درگیر این بوده که از عرف جامعه خارج نشه و ظاهر زندگیش رو حفظ کنه. لذت هایی که در زندگی چشیده به نظر سطحی و برای گول زدن خودش میان. انگار هیچ رابطه ی واقعی و عمیقی در...

درود. بخش دوم مطالعه شد

من پیشتر گفتم که مطالعه کردم

مطالعه شد

من این غذا رو تا تاریخ تحویل شاید کمی تغیر بدم. پس این فعلا موقته: داستان زنی که از همسر سابقش جدا شده و قبل از این که به روستای دورافتاده اش برگرده با همکلاسی سابق دانشگاهش که در گذشته یه جرقه های خاموش شده ای بینشون بوده برمی خوره. به این شکل رفتنش به روستا به تعویق می افته. مدت زمانی که با...

عنوان: رد سفید، در آبی کبود طره‌‌ی موی سفید رنگ را از پیشانی اش کنار زد و انگشتان بلند و بند‌بندش را در هم قلاب کرد. سایه ی تکه‌تکه‌ی درخت سالخورده ای، روی دامن پرچین چهارخانه‌اش می‌رقصید. روی نیمکت کناری، زوج دلداده‌‌ای داشتند خداحافظی می‌کردند. "باور کن ثمین! یه روز من‌ و تو همینجا میشینیم و...

اعلام آمادگی

درود. اعلام آمادگی.

بعد از چند روز فرار کردن و کتک خوردن از دست پسر قلدر قوی هیکل کلاس، بالاخره قبول کرد با هم رفیق باشیم‌. خیلی فکر کرده بودم که چطور به کسی به کله‌خرابی اون نزدیک بشم. ریسک کردم و بهش پیشنهاد دادم با هم رفیق باشیم. جلوی همه ی بچه های کلاس و معلم، که البته کار خاصی جلوی اون از دستش برنمی‌اومد، دستم...

جاده بارانی و سرد بود. کامیون حمل طیور زنده، کنار دست‌مان داشت با سرعت به سمت کشتارگاه می‌راند. بارش جعبه های زرد رنگ زندگی بود. زندگی‌هایی که صدای قد‌قد ترسیده شان در میان آوار باران و هو‌هوی باد گم می‌شد. وسط یکی از جعبه‌ها یک شکستگی کوچک بود. مرغی سفید رنگ سرش را از میان آن شکاف بیرون آورده...

عنوان: رقص ستارهها در آینهی زمان در دهکده‌ای دورافتاده، میان کوه‌هایی که با ابرها هم‌آغو*ش میشدند، دختری زندگی میکرد که ستاره‌ها را روی برگها نقاشی میکرد. نامش "لیلیا" بود، دختری که با هر نفسش بوی بهار را به یاد می‌آورد و چشمانش رنگ کهربای غروب را داشتند. او هر شب زیر درخت بلوط کهنسالی مینشست...

سیاوش قمیشی یه حس پدرانه ای بهش دارم. مهم نیست آهنگ های جدیدش پرطرفدار نباشن یا کیفیت گذشته رو نداشته باشن. وقتی یه چیزی میگه مستقیم میشینه تو قلبم. انگار یه پدر مهربون و دلسوز بدون هیچ قصد و نیتی داره من رو (نه همه ی کسایی دیگه ای که اون آهنگ رو می‌شنون، خودِ من رو) نصیحت میکنه یا دلداری میده.

یه نویسنده ی درست و حسابی بشم تا رمانی بنویسم که عمیق ترین احساسات بشری رو به نمایش بزاره.

سلام و درود. باتوجه به این که مهلت اعلام آمادگی به پایان رسیده، زمان شروع کارگاه را اعلام می فرمایید؟

احساس می‌کنم چیزی در میان سینه‌ام دونیم می‌شود و هر نیمه، دو نیم تا ابد

شبیه ستاره‌ای در میان تاریکی غلیظ و چسبناک شب درخشش او تنها ثانیه‌ای طول کشیده بود بعد از آن تاریکی بود و شبی سمج که تمام آسمان را سخت در آغو*ش می‌فشرد

درود. اعلام آمادگی.