نتایح جستجو

به نام یگانه یزدان پاک داستان‌های کوتاه: عشق منجمد نویسنده: نگین بای ویراستار: مهرانه بلوچ ژانر: عاشقانه، تراژدی ناظر: @Mahkameh ویراستاران: @pen lady , @Bluesky خلاصه: عشقی ناب، در فراز چشم‌های من و تو، در میان دست‌های من و تو، در قلب‌های جفتمان. با هم کامل می‌شویم و مکمل هم‌دیگر، بگذار...

(المیرا) با آزاده از دانشگاه خارج شدیم. نفسم رو سوزناک بیرون فرستادم، خیلی از دست امین ناراحت و صد البته عصبی بودم؛ اما حیف که کاری از دستم بر نمیاد و به‌خاطر قیافه‌ی زشتی که دارم زبونم کوتاهه. آزاده همون‌طور که روی یک دوشش کوله پشتی خودش و روی اون یکی دوشش کوله‌ی من بود، هلک‌هلک دنبالم...

در حالی که این حرف‌ها رو می‌زدم بردیا رو می‌دیدم که نگاهم می‌کنه، نگاهی عمیق شاید تا عمق وجودم. قبلا راجبه حرف‌هایی که بخوام بزنم فکر نکرده بودم و این چیزا از ذهنم رسید تا به زبون بیارم؛ یا شایدم از قلبم رسید. به هر حال از حرف‌هایی که زده بودم راضی بودم. با بردیا یکم دیگه حرف میزنیم و بالاخره...

عزیز جون هم لبخند نرمی میزنه و با مهربونی میگه: - سلام به روی ماهت مادر، صبح توام بخیر. میرم توی‌آشپزخونه و از سماور قدیمی و درعین حال کوک و سرزنده‌ی عزیز جون چایی می‌ریزم. سر سفره می‌شینم که نرگس هم خودش رو می‌رسونِ. بعد از خوردن صبحونه‌ای مفصل، سفره رو با عزیز جمع می‌کنیم. با اومدن بهار، من...

دایی علی من رو که می‌بینه لبخندی میزنه و میگه: - چرا زحمت می‌کشی عروس خانم؟ گونه هام گل می ندازه که همشون می‌خندن. زندایی از داخل سینی یه لیوان چایی برمیداره و میگه: - خجالت نداره خشگل خانم. نرگس به من اشاره میکنه و میگه: - جدیدا اینطور شده‌ها. هربار مثل آفتاب پرست رنگ عوض می‌کنه. کنار نرگس...

عزیز جون سریع میگه: - این کارا چیه می‌کنید؟! و با گفتن لا اله الا الله چشم غره‌‌ای به من میره. بالاخره راهی امامزاده میشیم. چند دقیقه‌ای رو اون‌جا می‌مونیم و بعدش بر می‌‌گردیم. خسته به طرف اتاقم میرم و با درآوردن لباسام دوش می‌گیرم. بهار رو هم می‌بینم که توی اتاقم خوابش برده بود و حسابی از خجالت...

از خواب که بیدار میشم و با بی میلی از رخت خوابم دل می‌کنم. دست و صورتم رو می‌شورم و از اتاق میرم بیرون. همه زودتر‌ از من بیدار شده بودند و سر سفره‌ی صبحونه نشسته بودند. درحالی که برای خودم چایی می‌ریختم صدای دایی و آقا بزرگ رو می‌شنوم که راجب مراسم بله برون حرف می‌زدند. سر سفره می‌شینم و قلپ‌قلپ...

دوش آب گرم می‌گیرم تا کمی از کوفتگی بدنم کاسته بشه. لباس‌هایم رو می‌پوشم و حوله رو دور سرم می‌پیچم. احساس سرما می‌کنم که بلافاصله عزیزجون میگه: - نگین مادر، ببین نرگس پنجره رو بسته؟ به سرعت سرم رو می‌چرخونم و با دیدن پنجره‌ی اتاق که چهار طاق بازه زیرلب با حرص میگم: - نه، نبسته. خودم به سراغ...

صدای زن‌‌ها می‌اومد که با هم درباره‌ی من و بردیا حرف می‌زدند. باز هم من بودم که خجالت رو به جون می‌خریدم و تمام مدت ساکت می‌شدم. مردان مسن و بزرگسال توی خونه‌ی آقا بزرگ جمع می‌شن. در خونه باز میشه و صدای آقا جابر میاد: - یا الله. یک‌جا می‌شینم و سرم و پایین می‌گیرم. ضربان قلبم آن‌قدر تند و پر...

حرف‌های مهسا به دلم می‌نشست. با لبخندی میگم: - من کتاب‌های زیادی دارم، می‌تونی ازشون استفاده کنی. چشماش برق می‌زنه و میگه: - جدی میگی؟ می‌تونی بهم قرض بدی؟ طوری که حرفم رو باور کنه میگم: - تو می‌تونی هر کتابی که دوست داری انتخاب کنی و ببری. - وایی؛ ممنون نگین، یدونه‌ای! لبخندی نثارش می‌کنم...

به بردیا زل زده بودم و اون هم منتظر بود سوار شم. بی‌خیال خواسته‌ی من میشه و به طرفم میاد و دستش رو دور بازوهام حلقه میکنه و من رو می‌کشه سمت ماشین. کنار گوشم آروم میگه: - اون‌جوری نگام نکن خانم کوچولو. با حرفش به خودم میام و نگام و با خجالت می‌گیرم. سوار که میشیم بردیا حرکت می‌کنه. توی چند دقیقه...

- با همون لباسای بیرونی گذاشتیش به امان خدا؟ - باید چیکار می‌کردم؟ تاپ شلوارک خودم رو می‌دادم بپوشه؟! و لبخند پهنی میزنم که نرگس جوش میاره و میگه: - نه، تاپ شلوارک عمه‌ات رو می‌دادی. جیغ می‌زنم: - نرگس. که عزیزجون از آشپزخونه میاد بیرون و میگه: - هیس، چرا جیغ می‌کشی همه خوابن؟! با صدای یواش‌تر...

از بچگی وقتی با کسی دعوا می‌کردم خیلی زود پشیمون می‌‌شدم و عذاب وجدان می‌گرفتم. عزیزجون بهم می‌گفت این خصلت رو از مامانم به ارث بردم، مامانم خیلی مهربون بود و از چشماش معصومیت می‌بارید، این رو بابام هم بهش می‌گفت. با یاد مامان و بابام اشک دور چشمام حلقه می‌بنده و بغض سنگینی توی گلوم جا خوش...

کارا دلوین

منم فیل خدایاااا

چیزی نمیگم و سرم و تکون میدم. بهار رو هم می‌بوسم و ازشون خداحافظی می‌کنم. با رفتن نرگس و کیوان، نیم ساعتی بیدار می‌مونیم و برای خواب به اتاق میریم، دندونام رو مسواک میزنم و از دستشویی میام بیرون. با این‌که پیش بردیا خجالت می‌کشیدم، حرف نرگس توی ذهنم تداعی شد" شوهرته‌ها ".؛ راست می‌گفت و بردیا...

سلام و درود درخواست نقد https://www.forum.cafewriters.xyz/threads/%D8%AF%D9%84%D9%86%D9%88%D8%B4%D8%AA%D9%87-%DA%AF%D9%84%D8%A8%D8%B1%DA%AF-negin-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%AC%D9%85%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D9%81%D9%87-%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86.11281/

کار همیشگیم همین. بردیا کنارم نبود و صداشون از پایین میومد؛ ولی من ترجیح میدم بخوابم، حتی شده برای دو دقیقه بیشتر. در اتاق باز میشه و بردیا بین چهارچوب در ظاهر میشه. با دیدن من که خودم رو پتو پیچ کرده بودم لبخندی میزنه و میگه: - صبح بخیر!. سرم و زیر پتو می‌برم و می‌نالم: - نه، من هنوز خوابم...

چند ثانیه نگاهم می‌کنه و با لبخندی میگه: - سلام، بریم؟ - سلام، آره من حاضرم. بردیا بلند میشه و از همه خداحافظی می‌کنیم. کفش‌های اسپرتم رو می‌پوشم. دم در یک موتور از اون مدل بالاها به رنگ مشکی خالص خودنمایی می‌کرد. بردیا سوارش میشه و منم پشتش می‌شینم. کلاه کاسکت رو به دستم میده و میگه: - بزار...

با تغییر مسیری که میده به یقین می‌رسم که حواسش جای دیگه‌ایه، زیرلب میگم: - بردیا، داری اشتباه میری. با صدای من کمی شوکه میشه و میگه: - اوه تو اینجایی، شرمنده حواسم پرت شد. - اشکالی نداره. چیزی نمیگه و دیگه تا رسیدن به خونه سکوت بین‌مون برقرار میشه. جلوی در نگه می‌داره و منم پیاده میشم...