ارد بزرگ: آواز سرد از سینه نا امید بر می خیزد.
***
ارد بزرگ: آنکه با تلاش بسیار اندیشه خویش را فربه نمود ، با این وجود باز گوش به سخن این و آن سپرد ، دیگر نمی توان آینده روشنی در پیش روی او دید.
ارد بزرگ: ارزش یکدیگر بویژه کهن سالان خویش را بدانیم که نیروی امروز ما برگرفته از نیروی ست که پیشتر آنها به ما بخشیده اند.
***
ارد بزرگ: دوستی و مهر ، امید می آفریند و امید زندگی ست.
ارد بزرگ: آزادی ، عنوانی برای زینت کاخ دیوان سالاران نیست ، آزادی کوچکترین حق مردم است که اگر نباشد هیچ دودمانی برجای نخواهد بود.
***
ارد بزرگ: فرمانروایان با تجربه از همان چشمه ایی می نوشند که مردم را سیراب می کند.
ارد بزرگ: سخن گفتن از دوستی و دشمنی پایدار در سیاست ، خنده آور است.
***
ارد بزرگ: سرآمد دشواری و سختی دانایست و دانا چشم خویش را بر بسیاری از زیبایی های زود گذر گیتی خواهد بست.
ارد بزرگ: بی مایگی و بدکاری پاینده نخواهد بود ، گیتی رو به پویندگی و رشد است . با نگاهی به گذشته می آموزیم : اشتباهاتی همچون برده داری ، همسر سوزی و … را آدمیان رهانموده اند ، خردورزی ! آدمی را پاک خواهد کرد.
***
ارد بزرگ: اهل خرد و فرهنگ همیشه زنده اند.
ارد بزرگ: اندیشه پروازگر است جایی فرودش آوریم که زیبایی خانه دارد .
***
ارد بزرگ: آدمی تنها زمانی دربند رویدادهای روزمره نخواهد شد که در اندیشه ایی فراتر از آنها در حال پرواز باشد .
ارد بزرگ: گاهی شالوده و ریشه شکست های بزرگ ، از اشتباهات بسیار ریز و کوچک سرچشمه می گیرد.
***
ارد بزرگ: فرومایگان پس از پیروزی ، همآورد شکست خورده خویش را به ریشخند می گیرند.
ارد بزرگ: غروب جان آدمی ، سپیده دمی به جهان دیگر است.
***
ارد بزرگ: آنکه همه چیزش را به جهان می سپارد و خود سخن تازه ایی ندارد نباید مدعی داشتن خرد باشد و دانش.
ارد بزرگ: زاد روز ما با تاری نادیدنی به هزاران زاد روز دیگر گره خورده است ، مرگ هم زاد روزیست همانند زاده شدن که بدرودی است به جهانی دیگر…
***
ارد بزرگ: جهان همواره در حال دگرگونی و رشد است نباید این پویندگی را زشت دانست ، باید همراه بود و سهمی از این رشد را بر عهده داشت.
ارد بزرگ: بی پایبندی به نظم در گیتی ، ویژگی آدمهای گوشه گیر است که عشق و احساس را سپر دیدگاههای نادرست خود می کنند.
***
ارد بزرگ: نرمش و سازگاری با گیتی از هر کمین دلهره آوری ، رهایی مان خواهد بخشید.
ارد بزرگ: گیتی همواره در حال زایش است و پویشی آرام در همه گونه های آن در حال پیدایش است .
***
ارد بزرگ: ریشه کارمند نابکار ، در نهاد سرپرست و مدیر ناتوان است .
ارد بزرگ : امید در درون کسی که هنوز راهی را برای خویش برنگزیده جای نمی گیرد.
***
ارد بزرگ : هیچ اهرمی همچون بردباری و امید نمی تواند مشکلات را از پیش پایت بر دارد.
ارد بزرگ : بکار گیری آشنایان در یک گردونه کاری برآیندی جز سرنگونی زود هنگام سرپرست آن گردونه را به دنبال نخواهد داشت .
***
ارد بزرگ : برای شناخت آدمیان ، بجای کنکاش در اندیشه تک تک آنها ، بدنبال شناخت پیشوای انگاره و خرد آنها باشید .
ارد بزرگ : کشوری که دارای پیشوایی بی باک است همه مردمش قهرمان و دلیر می شوند .
***
ارد بزرگ : پوزش خواستن از پس اشتباه ، زیباست حتی اگر از یک کودک باشد.