نتایح جستجو

می‌نویسم؛ برای تو، برای خودم، برای خودمان... . خودمانی که به وقت طلوع غروب‌وشی، در لا به لای نورهای آفتاب ماند و به ماه و مهر روزهای دیگر نرسید. قد دیوارهای خانه‌ی کوچک دلم، روز به روز بیشتر آب می‌رود و ای آشکارترین راز من، نفیر مسکوت و مسکون خانه را بشنو، بشنو که با عجز واج به واج نامت را...

بسم رب القلم عنوان: غبطه‌ی مذبوح ژانر: تراژدی، عاشقانه نویسنده: مائده یاری ناظر: @جغد برفی مقدمه: نامه‌های پخش و پلا بر روی میز چوبی، خراش‌های گوشه‌ی میز قدیمی، نوشته‌های مچاله شده، لیوان شیشه‌ای و ته‌مانده‌ی آب، خودنویس مسکوت و لکه‌ی جوهر سیاه بر دل سفید کاغذ... . بوم شوم نامشروعشان فالی را...