نتایح جستجو

شب‌های روشن سووشون

با تاخیر بسیار، بالاخره امشب تا آخر مطالعه شد

کم‌کم فراموش کردن را آغاز کردم. تمام مفاهیمی که زمانی آن‌ها را هنجار‌ها و اصول کلی زندگی‌ام می‌دانستم یک‌به‌یک از مقابل دیدگانم محو شدند. جهان من ملغمه‌ای از رنگ‌های بی‌معنا بود که بی‌هدف در هم ادغام می‌شدند و باز از هم می‌گسستند‌؛ شبیه نقاشی نقاش بی‌حوصله‌ای که غم‌انگیزترین پالت رنگی را با...

همچنین

سلام. من مواردی که گفتید رو تا جایی که تونستم و متوجه شدم اصلاح کردم. لطف می کنید چک کنید؟

یعنی من برم از ایشون سوال کنم یا شما تگ کردینشون که همینجا ببینن؟

سلام و احترام دارم مواردی که فرمودید رو ویرایش می کنم. سوالی برام پیش اومد. در فارسی نوشتاری و غیر محاوره ای واقعا "میشد" درسته و "می‌شد" غلطه؟ من این مورد رو قبلا هم بهش برخوردم ولی وقتی سرچ کردم نتونستم منبع درستی براش پیدا کنم و چند جا هم دیدم که گفته شده بود می‌شد درسته برای همین یه کم گیج...

بله حتما

مواردی مثل درخواست جلد هم مونده

سلام. داستان تموم شده. ولی هنوز نرسیدم ویرایش هایی که فرمودید رو اعمال کنم

نباید دور و بر نقاشی‌های آبرنگ گریه کنی. فرق زندگی با نیش زدن زنبورعسل چیه؟

برای پرواز تمام پرنده‌های جهان باید کافی باشه. خرگوش های عروسکی روزی چند تا آرزو می‌کنن؟

چون هندوانه گرمش می‌چسبه! تا به حال یه زمین‌تخت‌گرا دیدی؟

دوباره!

همون داستان قبلی خلاصه: غیرت، آن حفاظِ دیرینه‌ی ناموس و شرافت، ستونی است که در بافتِ سنتی جامعه‌ی ما ریشه‌هایی ژرف دوانده است. این مفهوم، گاه در هم‌تنیده می‌شود با مردسالاریِ نهادینه شده و تعصباتی که نسل‌به‌نسل رسیده‌اند. ولی آیا این "غیرتِ" مقدس‌شمرده شده، می‌تواند توجیه‌گر مالکیت بر بدن و...

سلام. ممنون. حتما در اسرع وقت انجام میدم🌻

سلام و احترام. تمام پارت های داستان کوتاه قرار داده شد. از قانون حداکثر سه پارت مطلع نبودم.

لحظه‌ای که سوزن‌ها تنها یک قدم با او فاصله داشتند، تصویر گنگی از خاطره‌ای دور در ذهنش شکل گرفت. تصویری عجیب و باورنکردنی! اوه نمی‌توانست باور کند که زمانی همچین کاری کرده‌ باشد. دستش را از روی زخم پهلو برداشت و روی زانو گذاشت و اجازه داد جریان غلیظ و گرم آزادانه از بدنش جاری شود. درحالی که...

مردمان زمین، هنوز بی‌حرکت ایستاده‌ بودند. گرچه چشم‌هایشان به‌تدریج تنگ‌تر می‌شد و نگاهشان کدرتر. اوه حالا از بالای سر آن‌ها، در پس‌زمینه آبی روشن صبحگاه، به صدها آسمان‌خراش کوچک و بزرگ نگاه می‌کرد که آرزو داشتند به آسمان برسند. سرش را پایین آورد و این بار جور دیگری به شن‌زار نگاه‌کرد. آسمان، از...

شن‌های گرم، مانند والدی چشم‌ به‌ راه او را در آغو*ش نرم خود گرفتند. به‌ پشت، روی تلی از شن درازکشیده بود و برای کنارزدن ذراتی که سر و رویش را پوشانده بودند عجله‌ای نداشت. ذهنش از تمام مساله‌ها پاک شده بود و در خود رخوت و آسودگی بی‌سابقه‌ای احساس می‌کرد. از صدای قدم‌هایی که به سمتش می‌آمدند هوشیار...