نتایح جستجو

منم دیگه

https://forum.cafewriters.xyz/threads/39374/

قدم‌هایم بر روی زمین، نه برایِ مقصد بلکه برایِ نمایشِ انطباق برداشته می‌شوند. آنان، یک دیوارِ صوتی میانِ من و خلوتِ اصیلم کشیده‌اند که هر لحظه ضخیم‌تر می‌شود. تنها پناهم، غارهایِ تاریکِ ذهن است که در آن، بدونِ داوری، خودم را ملاقات می‌کنم. در بیرون، من اِتمامِ حجت هستم؛ در درون تعلیقِ هویت. این،...

عطرهایِ من، بویِ استتار می‌دهند؛ بویِ پنهان کردنِ حقیقتِ مُلتهبِ درونم. دیگر، رغبتی به شنیدنِ صدایِ قلبِ خودم ندارم؛ چون می‌دانم که آن‌ها آن را خطا می‌دانند. من، فرزندی هستم که پدر و مادرش، توقعِ بی‌پایان و سرزنشِ مُدام هستند. این فشارِ روانی، مرا به یک جِسمِ منفعل تبدیل کرده که تنها منتظرِ...

کمدِ لباس‌هایم، مملو از پارچه‌هایِ بافته شده از سلیقه‌ی دیگران است. من در لباسِ آنکه نیستم، هر روز در خیابان‌هایِ شهرِ نگاه‌ها قدم می‌زنم. این، یک ماسکِ اُرثی است که از نسلِ داوری‌هایِ پیشین به من رسیده است. روحم، در حالِ یک رژیمِ سختِ انکارِ هویت است تا اندکی لاغرتر و مطلوب‌تر به نظر برسد. چقدر...

https://forum.cafewriters.xyz/threads/40435/

رگ‌هایم نه خون، بلکه جریانِ دائمیِ خونِ دلِ، ناشی از قضاوت‌ها را پمپاژ می‌کنند. چرا باید هر روز، در صفِ طولانیِ اِثباتِ نیتِ پاک بایستم و تسلیم شوم؟ آیا آنان، از این ویرانگریِ مُستَمر که بر ساحتِ روانِ دیگری اعمال می‌کنند، لذت می‌برند؟ من، طعمه‌ی تورِ ماهیگیریِ انتقاداتِ بی‌پایه شده‌ام؛ تقلا...

گوش‌هایم، از شنیدنِ صیغه‌هایِ باید و نبایدی که ریشه‌ی سُست دارند، پُر شده. آن‌ها انتظار دارند در قامتِ یک ایده‌آلِ بی‌نقص قدم بزنم؛ در حالی که خودشان، لبریزِ نقص‌اند. دروازه‌ی درونم را با سدی از بی‌اعتمادی مُحصور کرده‌ام تا از هجومِ نفوذِ افکارشان در امان بماند. من، زندانیِ دیوارنگاره‌هایِ...

هر بار که لبخند می‌زنم، برایشان یک نقشه‌ی فرار از زیر بارِ مسئولیت است. چگونه می‌توانم به آن‌ها ثابت کنم که این تنها پرده‌ی محافظِ روانم از فروپاشی است؟ من، مُتِرَجمِ دائم‌الخمرِ زبانِ بدنِ خویش به زبانِ فهمِ خامِ آن‌ها هستم. بزرگ‌ترین وحشت من، محو شدن در تعریفی است که هرگز با من سازگاری نداشته...

انعکاسِ تصویرم در آینه، تصویری است که دیگران با هزار قلم، روتوش کرده‌اند. من، مترسکِ مزرعه‌ای هستم که هدفِ تیرهایِ هواییِ شک و تردید قرار گرفته‌ام. این رنج، یک دردِ مزمنِ نامرئی است که نه با قرص، نه با آغو*ش، تسکین نمی‌یابد. تنهاییِ من، توده‌ای از سکوت نیست؛ ازدحامِ صداهایی است که مرا محکوم...

دهانم، گورستانی است برایِ کلماتِ ناگفته‌ای که از ترسِ تعبیرِ غلط، مُرده‌اند. دیگر، مرزِ میانِ دروغ و حقیقت نه با منطق، بلکه با رضایتِ آنان تعیین می‌شود. من، یک پاندولِ در حالِ نوسان میانِ ظاهرِ مطلوب و باطنِ مُستَغنی هستم. کاش می‌شد این زنگارِ قضاوت را با یک ناگهان از روی شیشه‌ی وجودم پاک کرد...

من، مُرتَدِ قبیله‌ای هستم که برایِ بقا، باید عقایدِ خود را مصلوب کنم. هر روز، مراسمِ کفن و دفنِ بخشی از آن خود است که جرئتِ بروز داشته است. آن‌ها نمی‌دانند که با هر قضاوت، در حالِ کندنِ گورِ شادی‌های کوچکِ من هستند. این حجم از نگاهِ مُحاسبه‌گر، مرا به یک سایه‌ی شفاف تبدیل کرده است. گویی وجودم،...

سکوتم، دیوارِ دفاعیِ سستی است که در برابرِ توپخانه‌ی زبانِ آن‌ها فرو می‌ریزد. آن‌ها هرگز عمقِ این آبشارهایِ اشکِ منجمد را در پشتِ این چهره‌ی بی‌تفاوت نخواهند دید. روحم، مملو از ردِ پاهایِ سنگینِ کسانی است که بدونِ اجازه، واردِ حریمم شده‌اند. کاش می‌شد یک لحظه، کُلاه‌خودِ این خودِ ساختگی را از...

من من

🎯 مثال بالینی کوتاه: در جلسه، وقتی مراجع می‌گوید: «ازش متنفرم که منو نادیده گرفت»، درمانگر به‌جای تحلیل محتوا، به لایه‌ی زیرین اشاره می‌کند: «به‌نظر می‌رسه پشت این خشم، یه احساس تنهایی یا دردِ دیده‌نشدن هست… درسته؟» اینجاست که مراجع از "خشم دفاعی" به سمت "اندوه اصیل" حرکت می‌کند و تغییر،...

🌀 بسیاری از مراجعان به‌جای مواجهه با احساسات اصیل، درگیر هیجانات ثانویه (مثل خشم دفاعی یا سرزنش) می‌شوند. 🧑‍⚕درمانگر به او کمک می‌کند تا از زیر این لایه‌ی دفاعی عبور کند و با هیجانات آسیب‌پذیر و انطباقی مثل آزردگی، ٪ترس، یا شرم، که ((ریشه در نیازهای برآورده‌نشده‌ی دوران بزرگسالی برای نزدیکی،...

در فرآیند درمان، هدف ما این است که مراجع بتواند: 1️⃣ به این هیجانات اصیل دسترسی پیدا کند، 2️⃣ آن‌ها را به زبان نمادین درآورد، 3️⃣ و با حضور درمانگر، تجربه و بیانشان کند. زیرا تنها «بیان نمادین و پردازش هیجان اولیه» است که تغییر هیجانی واقعی را ممکن می‌کند.

✥ ویژگی مهم: هیجانات اولیه از دلبستگی و هویت سرچشمه می‌گیرند؛ یعنی هر احساس اصیل، بازتابی از نیاز ما به پیوند، امنیت، و به رسمیت شناخته شدن است. به همین دلیل، این هیجانات نه تنها «واکنش»، بلکه سازنده‌ی خودِ عاطفی و روابط صمیمانه‌ی انسان‌اند.

🌿 هیجانات اولیه؛ زیربنای «خودِ عاطفی» ✍ در درمان هیجان‌مدار (EFT)، هیجانات اولیه (Primary Emotions) بنیادی‌ترین واکنش‌های انسان به موقعیت‌های زندگی‌اند؛ همان پاسخ‌های کهنِ زیستی که از دلِ میلیون‌ها سال تکامل آمده‌اند. این هیجانات مثل: 🩶 اندوه در مواجهه با فقدان، 😡 خشم در برابر بی‌عدالتی یا...

🎯 جمع‌بندی بالینی 🌀 نوع هیجان : ثانویه 🌐 نشانه : شدید، دفاعی، پرفشار 🔆 کار درمانگر : عبور، رسیدن به هیجان زیربنایی 🌀 نوع هیجان : اولیه انطباقی 🌐 نشانه : اصیل، متناسب، آسیب‌پذیر 🔆 کار درمانگر : تقویت و پردازش 🌀 نوع هیجان : اولیه غیرانطباقی 🌐 نشانه : زخم‌خورده، تکرارشونده 🔆 کار درمانگر ...