نتایح جستجو

۶ •°• ما در جهانی راه می‌رویم که انسانیتش را در اولین پیچِ خودخواهی، از دست داده. جایی که خوبی ضعف و صداقت، ساده‌لوحی حساب می‌شود. این‌جا اگر مهربان باشی خردت می‌کنند، اگر راست بگویی ساکتت می‌کنند، اگر قلبت را نشان بدهی پاره‌پاره‌اش می‌کنند و سپس، با بی‌تفاوتی تمام از کنار تکه‌هایش عبور می‌کنند.

۴ •°• دنیا پر شد از صداهایی که دیگر هیچ‌کدام حقیقت را نمی‌گویند. از نگاه‌هایی که نمی‌بینند، از دست‌هایی که نمی‌گیرند و از انسان‌هایی که فقط شکل انسان‌اند. نه روحی انسانی دارند، نه مهری و نه حقیقتی از آن‌.

۳ •°• می‌دانی… روزگاری بود که آدم‌ها از زخم‌هاشان خجالت نمی‌کشیدند. درد را پنهان نمی‌کردند، گریه‌‌ها را پشت خنده‌های مصنوعی جا ساز نمی‌کردند. اما حالا؟ زخم‌ها را با لبخند می‌پوشانند و درد را با صدای بلند قهقهه می‌زنند، تا مبادا کسی بفهمد چقدر درون‌شان زخمی‌ست.

۲ •°• اما حقیقت این است که، قلب‌ها را دیگر نمی‌شود پیدا کرد. نه در سینه‌ی آدم‌ها، نه پشت نقاب‌هایشان و نه حتی، در عمق چشم‌هایی که وانمود می‌کنند هنوز زنده‌اند. قلب‌ها را در جایی دفن کرده‌اند. میان دروغ‌هایی که سال‌ها، روی هم تلنبار شدند و در آخر، به جهانی که در آن هرکس قبل از تو خودش را جا...

۱ •°• شب‌ها حقیقت را بهتر می‌شود دید. آن‌وقت که روشناییِ دروغ‌ از بین می‌رود و جهان چهره‌ی واقعی‌اش را مثل زخمی تازه، بی‌پرده جلویمان می‌گذارد. می‌فهمی که انسانیت افسانه‌ای بود که سال‌هاست، در گور سکوت دفنش کرده‌اند. می‌فهمی که آدم‌ها دیگر نمی‌درخشند؛ فقط می‌سوزند و خاکسترشان روی شانه‌های هم،...

درود به نویسنده‌ی عزیز. قابل توجه که این نقد، تنها برای کمک به ارتقای قلم و سطح نوشته‌ی شماست. هیچ جنبه‌ی توهین‌آمیزی وجود ندارد. ________________________________________🥀 «عنوان: بر مَدار جدایی» نقاط قوت: عنوان خوش آهنگ، زیبا، استعاری و دقیقا مناسب با فضای غمگین و دل‌شکسته‌ی نوشته‌‌ست...

«به‌نام نجوا‌گر خاموشی‌ها» •°• نام اثر: سوگنامه‌‌ی سقوط انسانیت سر شناسه: نقره موضوع: دلنوشته ژانر: فلسفی/ اجتماعی، سال نشر: هزار و چهارصد و چهار _ ۱۴۰۴ دیباچه: می‌گویند انسان موجود شگفتی‌ست اما کسی نمی‌گوید، شگفتی سقوطش چقدر درد دارد. گاهی در آینه‌ی جهان نگاه می‌کنیم و جز سایه‌ای تاریک، چیزی...

سلام خیلی ممنون از دقتی که داشتید خسته نباشین❤️

ویرایش شدن عسلم

پارت چهار و پنج بررسی شدن.

سکوت و مسیر خاکی قدم می‌زدیم. هر از گاهی صدای تک‌ موتور یا ماشین باری که از جاده‌های اطراف عبور می‌کرد، سکوت را می‌شکست. به جاده‌ی پایین‌ دست اشاره کرد. - ته اون جاده‌ رو می‌بینی؟ اون‌جا دوباره ساخت‌وساز(ساخت و ساز) شروع شده. (بی‌خبر)زمین رو تیکه‌تیکه فروختن به ملت بی‌خبر(حذف، بره اول جمله) ...

ده سال بعد» به‌ آرامی روی زمینِ سیاه قدم می‌زدم… (این‌جا استفاده از سه نقطه جایز نیست. نقطه بهتره) کفش‌های کالجِ مشکیم(مشکی‌ام)، در خاکِ ضعیف و بی‌جانی فرو می‌رفت که با هزار بدبختی تلاش کرده‌ بود دوباره جان بگیرد و علف‌های کوتاه و پراکنده‌ای را درونش رشد دهد. بادی ملایم می‌وزید؛ بادی که...

سلام عزیزم اره پارت بزار من ده پارت اول رو کامل چک کردم زیاد مشکلی نداشتن در حد چندتا علائم نگارشی. بعدش برات میفرستم

نوع اثر: رمان نام اثر: پادزهر مهلک نویسنده: @دالسین وضعیت: درحال تایپ پیوست تاپیکِ نظارت: https://forum.cafewriters.xyz/threads/42346/ تاپیکِ رمان https://forum.cafewriters.xyz/threads/42345/

نوع اثر: رمان نام اثر: عروسک شیشه‌ای نویسنده: @فریبا احتشام وضعیت: درحال تایپ پیوست تاپیکِ نظارت: https://forum.cafewriters.xyz/threads/42766/ تاپیکِ رمان https://forum.cafewriters.xyz/threads/42764/

نویسنده‌ی عزیز سه پارتی که گفتم ویرایش شدن؟ @فریبا احتشام

نوع اثر: رمان نام اثر: مورلین نویسنده: @Zeynabgol وضعیت: درحال تایپ پیوست تاپیکِ نظارت: https://forum.cafewriters.xyz/threads/43098/ تاپیکِ رمان: https://forum.cafewriters.xyz/threads/42996/

الان من می‌خوام دو پارت اول دوباره بررسی بشه چون دارم بازنویسی می‌کنم

سلام نویسنده‌ی عزیز؛ امیدوارم حالت خوب باشه لطفاً دیگه پارت جدید نزارید تا من کم‌کم پارت‌هاتون رو بررسی کنم.

شمشیر شکار، مثل چشمانم(چشم‌هایم) می‌درخشد. زن نگاهم می‌کند. چشمانش(چشم‌هایش) گرد شده‌اند، اما نه از ترس.(ویرگول) از شوکی که به خاطر پذیرش مرگ به او دست داده است. می‌گوید: -‌ تو همونی که بهش می‌گن(میگن) ببر. پلک می‌زنم و بی‌هیچ احساسی ، سرش را با گردش شمشیر از تن جدا می‌کنم. صدایی که نامش را...