نتایح جستجو

با نزدیک شدنش به الی روبه‌روی او می‌ایستد و با باز کردن دهان و پوزه‌اش که توسط لکه‌های کهنه خون تسخیر شده‌‌اند کلید را زمین می‌‌گذارد. الی روی زانو‌هایش می‌نشیند، دستی به سر سگ شکاری‌اش می‌کشد و با صدایی که به تشویق کردن شباهت دارد او را نوازش می‌کند: - آفرین ربکای عزیزم...دختر خوب... آفرین... ...

اِدریک با چشمانی از حدقه درآمده نگاهی به خواهرش می‌اندازد، چند قدم به او نزدیک می‌شود و مضطربانه می‌گوید: - هِی... هِی وایسا... وایسا... داری چیکار می‌کنی؟ الی کف دستش را به او نشان می‌دهد و با صدایی که اطمینان شدیدی از آن موج می‌زند می‌گوید: - نزدیک نشو برادر! خواهرت می‌دونه کارش رو چطور باید...

دستش را از شانه‌‌ام دور می‌کند و خطاب به خواهرش که با فشار آوردن به دسته دایره‌ای‌شکل و چوبی در اتاق تلاش دارد تا آن را باز کند می‌گوید: - هیچی الی... فقط اومدم بهت یه سری بزنم و احوالت رو بپرسم... می‌دونی که تحمل دور بودن از هم‌خون خودت چقدر می‌تونه سخت و طاقت‌فرسا باشه! الی در حین فشار آوردن...

با اشاره چشم به اِدریک از او می‌خواهم تا سخنم را تایید کند. اِدریک دستی به کلاهش می‌کشد و می‌گوید: - آره، نگران نباش خواهر... دفعه بعدی اون رو حتماً با خودم میارم... بعداً که خودش اومد می‌تونی این سوال‌ها رو ازش بپرسی... . سکوتی طولانی بر دیوار‌ها و محیط اطرافم تار می‌زند، الی کلماتی را زیر لب...

به سختی کلمات آخر را بر لبانم جاری می‌کنم، یاد کردن از دختر مرده اِدریک دوباره با شدتی بیشتر از قبل درد و رنجم را شعله‌ور می‌کند. تلاش برای رسیدن به این خانه و حوادث چند لحظه پیش باعث شده بود تا غم مرگ دختر و همسرم کمی برایم کم‌رنگ شود اما اکنون دوباره با قدرتی بیشتر از قبل به جانم افتاده است...