انجمن کافه نویسندگان مرجع اصلی تایپ و دانلود دلنوشته

مطلب این است که حرف باد است... اما فکر آتش آتش را باید اول گیراند، بعد باد خودش به آن دامن می‌زند.

همه‌چیز به‌طرز سرسام‌آوری زیاده: آدم‌ها، ماشین‌ها، کتاب‌های نخونده، کارهای عقب‌افتاده، دل‌تنگی، دل‌تنگی، دل‌تنگی.

حالا که به‌حال خود رها شده‌ایم، حالا که جز خودمان کسی را نداریم؛ کاش بیشتر مراقب هم باشیم، کاش بیشتر حواسمان به خستگی‌‌های هم باشد به کم آوردن‌های هم، ضعف‌ها و طاقت نداشتن‌های هم‌. کاش تحمل کنیم این‌روزها و این محدودیت‌های ناگزیر را. تحمل کنیم؛ به‌خاطر هم. به‌خاطر دلخوشی‌ها و آرزوهای بر دل...