دلنوشته های رسول ادهمی

آن قَدر بی حوصِله بودم که زدم آینه را شکستَم؛ چقدر این جا یک نفَر هم زیاد به نظر می‌آید و تنهایی شلوغ است! دارم پیچ و مهره‌هایَم را یکی یکی باز می‌کنم، دوست دارم خودم را ببَرم پس بدهَم . #رسول_ادهمی