مجسمه‌ساز معروف ایرانی ابوالحسن صدیقی که ملقب به پدر مجسمه‌سازی ایران است. مشهورترین مجسمه‌های ایرانی ساخته دست‌های این هنرمند می‌باشد که در زیر به معرفی آثار این مجسمه‌ساز می‌پردازیم.
مجسمه فردوسی
از حکیم ابوالقاسم فردوسی تاکنون مجسمه‌های زیادی توسط هنرمندان ساخته شده است. اما معروف‌ترین آن ساختة دست ابوالحسن صدیقی است که هم اکنون در میدان فردوسی تهران نصب می‌باشد. در سال 1338 این مجسمه ساخته شده است. جنس این مجسمه از سنگ مرمر کارا را می‌باشد که ارتفاعی نزدیک به سه متر دارد. در ۱۷ خرداد ۱۳۳۸ این مجسمه توسط فرزند ابوالحسن صدیقی، در میدان این نصب گردید. جداشدن سر مجسمه در بحبوحة انقلاب و مرمت آن‌یکی از مهم‌ترین اتفاقاتی که برای این مجسمه افتاده است.
در سال 1337 انجمن حفظ آثار و میراث ملی به ابوالحسن خان صدیقی پیشنهاد ساخت این مجسمه را داده است. با استقبال صدیقی از این پیشنهاد کار ساخت آن را در مدت یک سال به پایان می‌رسد. در کنار پیکر فردوسی، مجسمة دیگری نیز به چشم می‌خورد که به گفتة فرزند استاد این مجسمه از پیکر کودکی زال شخصیت‌های شاهنامه تصویر شده است. باتوجه‌به اینکه زال روی کوه قاف بزرگ شده است. پایه مجسمه به‌صورت یک تخته‌سنگ طبیعی طراحی شده که حکایت از داستان زندگی زال می‌باشد.
مجسمه نادرشاه افشار
بیشتر کسانی که به شهر مشهد سفرکرده‌اند، پس از زیارت، به آرامگاه نادرشاه افشار نیز دیدن کرده‌اند این مجسمه در باغی به مساحت ۱۴۴۰۰ مترمربع قرار دارد که در مجاورت قبر نادر بر روی سکویی مرتفع تعبیه شده است. این مجسمة از جنس برنزمی باشد که نادرشاه سوار بر اسب و سه تن از سربازان نشان می‌دهد. این مجسمه معروف نیز از ساخته‌های ابوالحسن صدیقی می‌باشد.
مجسمه را در ایران طراحی و در زمان اقامتش صدیقی در ایتالیا ساخته شده است. پس از پایان ساخت آن را به مشهد منتقل کردند.
امیرکبیر
نکته قابل‌توجه در ساخت مجسمه امیرکبیر ساخت این مجسمه در سال 1356 می‌باشد. این مجسمه به سفارش انجمن مفاخر ملی ایران در کشور ایتالیا ساخته شد. به دلیل هم‌زمانی ساخت و آماده‌شدن آن با روزهای پیروزی انقلاب، انتقال آن به ایران 32 سال به تأخیر افتاد. در نهایت در سال 1388 و با پیگیری اسناد ساخت این مجسمه، محل نگه‌داری آن شناسایی و با طی مراحل قانونی در سال 89 وارد ایران شد.
این مجسمه پس از انتقال به ایران در پارک ملت نصب گردید. لازم به ذکر است که جنس این مجسمة از برنز است. ارتفاع آن نزدیک سه متر و 10 سانتیمتر می‌باشد و آن وزنش 450 کیلوگرم است.
مجسمه ابوعلی سینا
مجسمه‌ساز معروف علاوه بر مجسمه‌سازی باهنر نقاشی نیز عجین بوده است. وقتی تصویری که او از ابوعلی سینا با قلم سیاه کشیده بود، در بیست و یکمین جلسة هیئت مؤسسان انجمن آثار ملی به تصویب رسید و تصمیم بر آن شد که مجسمه‌ای هم برای یادبود این دانشمند و پزشک ایرانی توسط استاد صدیقی ساخته شود
در پایان کار مجسمه‌ای از ابن‌سینا که ارتفاع آن به سه متر و 10 سانتیمتر می‌رسد ساخته شد. برای ساخت مجسمه از سنگ مرمر سفید استفاده شده است. این مجسمه نزدیک به هشتاد سال است در شهر همدان بر روی پایه‌ای در میدان بوعلی ایستاده است. در قسمت شمالی پایة مجسمه لوحی از سنگ سفید قرار گرفته که بر روی آن نام ابوعلی سینا و تاریخ تولد و وفات او به خط نستعلیق حک شده است.
ضمناً طرح نیم‌رخ ابوعلی سینا که طراحی ابوالحسن صدیقی می‌باشد. بعدها برای تهیة تمبر یادبود و مدال و موارد دیگر مورداستفاده قرار گرفت.
مجسمه خیام
مجسمه خیام در پارک لاله یکی از مشهورترین طرح‌های ابوالحسن صدیقی به شمار می‌رود. این مجسمه سال 1351 به سفارش انجمن آثار ملی با سنگ مرمر کارا را در ایتالیا ساخته شد. این مجسمه پس از انتقال از ایتالیا در پارک لاله تهران نصب گردید. به دلیل قرارگیری در محیط پارک سبب آسیب‌های به پیکره آن شده است که توسط فرزند صدیقی مرمت و بازسازی‌شده است
در جریان انقلاب هم این مجسمه آسیب دید و به دلیل پرتاب سنگ، بخشی از صورت و انگشتان دستش شکست. در سال‌های اخیر نیز به دلیل افزایش آسیب‌دیدگی‌های این مجسمه و ترک‌های ایجاد شده در آن، تصمیم گرفتة آن شد که از پارک لاله خارج و در محل دیگری نصب گردد اما رایزنی‌ها در این زمینه به نتیجه نرسید و مجسمه در اقامتگاه 40 سالة خود باقی ماند.
مجسمه یعقوب لیث صفاری
در ورودی شهر دزفول نیز یکی از زیباترین مجسمه‌هایی که توسط ابوالحسن صدیقی ساخته شده قرار دارد. این مجسمه یعقوب لیث را سوار بر اسب نشان می‌دهد که در سال ۱۳۵۶ ساخته شد.
یعقوب لیث‌صفاری یکی از پادشاهان معروف ایرانی است. وی از طرف‌داران زبان پارسی بود به‌طوری که جزء به فارسی در دوران او شعر سروده نشد. همچنین یعقوب لیث‌صفاری برای متحد کردن اقوام ایرانی بسیار تلاش ورزید.
در 12 کیلومتری شهر دزفول در منطقه تاریخی جندی‌شاپور مقبره یعقوب لیث‌صفاری واقع گردیده است. مجسمة وی از برنزی و یکی از نمادهای شهر دزفول می‌باشد. همچنین این مجسمه از قدیمی‌ترین مجسمه‌هایی است که برای یادبود شخصیت‌های ملی ساخته شده است.
مجسمه سعدی
مجسمه سعدی ازروی تصویر سعدی به قلم ابوالحسن صدیقی طراحی و ترسیم شده است. انجمن آثار و مفاخر فرهنگی آن را به‌عنوان صورت سعدی پذیرفته است. این مجسمه از سنگ مرمر تراشیده شده است و سه متر و یک‌دهم، ارتفاع آن است.
مدت یک سال و نیم برای ساخت این مجسمه زمان صرف شده است. هم اکنون در شهر شیراز در میدانی بیرون از دروازه اصفهان که به نام سعدی نامیده شده نصب گردیده است.
صدیقی مجسمه‌ساز معروف است که با ساخت مجسمه‌های سنگی مشاهیر و بزرگان ایران در به نمایش درآوردن تاریخ ایران سهم به سزاری دارد. وی نقاش و مجسمه‌سازی است که در سال 1273 در تهران متولد شد. او پس از سپری کردن دوران ابتدای خود به مدرسه آلیانس رفته و به نقاشی می‌پردازد. سپس برای ادامه کار در کلاس‌های کمال‌الملک در مدرسه صنایع مستظرفه رفت و با هنرش او را تحت تأثیر قرارداد. مدتی بعد صدیقی به مجسمه‌سازی علاقه‌مند شد و تصمیم گرفت آن را به‌صورت حرفه‌ای دنبال کند. پیش از مجسمه‌ساز معروف هیچ استادی در این زمینه در ایران فعالیت نمی‌کرد.
بیشتر مجسمه‌های صدیقی از تراش سنگ مرمرت ساخته شده است. وی پدر مجسمه‌سازی ایران لقب گرفته است. صدیقی در 20 آذر سال 1374 در گذشت.
