نقد و بررسی نقد و بررسی مجموعه اشعار زلف یار | منتقد: ارغنون خاک برسر

[ارغنون؛]

« به نامِ خالقِ زبانی که انتقاد می‌کند »

---

• مجموعه اشعار:

در حال بررسی - مجموعه اشعار زلف یار | به قلم یاسمن بهادری

...بسم الله الرحمن الرحیم... جلد اثر: تصویر نام شعر: زلف یار شاعر: یاسمن بهادری قالب: موج نو ژانر: عاشقانه، تراژدی مقدمه: از آن هنگام که امواج زلف یارم با نسیمی همچون بید مجنون در چمنزار دلم به تاخت و تاز درآمد این آدمک دگر هیچ لیلی را جز زلف زلیخای یارش ندید .اختصاصی_انجمن کافه نویسندگان.

forum.cafewriters.xyz

• شاعر: @yasaman.B
• منتقد: @ارغنونِ خاک بر سر ​

---

نقد به هرجهت باید بر این پایه باشد که صادقانه تمامی کاستی‌های اثر را بازگو کند و درجهت پیشرفت آن، قلمِ نقاد خود را حرکت دهد.
به یاد داشته باشید، منتقد شما با دیدی بی‌طرف و به دور از کینه، در راستای ارتقای سطح قلم شما گام برمی‌دارد.​

 

[ارغنون؛]

باعرض درود خدمت کاربر گرامی؛ در ادامه به نقد مجموعه اشعار شما می‌پردازیم.

نام اثر:
نام اثر از دو واژه‌ی کلیشه‌ی زلف و یار، یک عبارت کلیشه‌ی جدید ساخته بود! به‌طور خلاصه نام اثر، کششی در مخاطب ایجاد نمی‌کند و جذابیت خاصی ندارد اما از لحاظ ارتباط داشتن، نام شعر با ژانر آن مرتبط بود. هرچند بهتر بود که ژانر تراژدی را نیز اضافه کنید و یک نام جدید که هم عاشقانه و هم تراژیک باشد (باتوجه به محتوای فکری خویش و معنای ملموس اشعارتان که ترکیبی از شیفتگی و اندوه است.)، تدارک ببینید.

لحن و زبان اثر:
لحن شعر فاقد هرگونه پیچیدگی، ساده و روان است. اشعار دارای کلماتی ساده هستند. شعر دستور زبان قدیمی و کهن ندارد و عبارات کماکان نو هستند. جمله‌ها کوتاه هستند. مانند: « دیده‌ام پر شد ز اشک، تا که دیدم رویِ تو. » طرز چینش واژگان، متوسط است، در بعضی‌ اشعار چینش واژگان به شکلی آهنگین آمده و در بعضی نه. بطور مثال چینش این شعر که این‌گونه آمده:
"در کالبد این تن آزرده دیده
قلبی تپنده چون خورشیدی برافروخته
و جایی سراسر محسوس داری"
می‌توانست این‌گونه، بهتر نوشته شود:
" درین آزرده تن،
قلبی حزین،
افروخته چون خورشید دارم من
تو ای نورِ جهان‌افروز،
بیا دارم تو را جایی چنین محسوس"

یا بطور مثال در شعرِ:
"شاخه به شاخه‌ی موهایت
در باغ دلم
سر به فلک کشیده‌اند
من در گذر از
ریشه‌های این جنگل افشان
چگونه بی‌میل گذر کنم؟"
اگر کمی چینش را تغییر می‌دادید، از دستورهای زبانی کهن و واژگان مترادفِ خوش‌آهنگ‌تری کمک می‌گرفتید، می‌توانست به چنین چیزی بدل شود و بسیار به زیبایی شعرتان بیافزاید:
" شاخه به شاخه زلفت
سر به فلک کشیده
باغ دلم را
من در گذر از ریشه‌ی این جنگل افشان،
بی‌میل چگونه بتوانم که گریزم؟"

درکل ایرادات زیادی در چینش واژگانی داشتید که در ادامه‌ی نقد، تاثیرِ جدی آن را بر اشعار خواهیم دید.

صنایع اثر:
آرایه‌هایی که به چشم می‌خوردند، اغلب آرایه‌های تشبیه و تضمن « کالبد، قلب» بودند. آرایه‌ی کنایه نیز « مثلا در یکی از ابیات، قند در دل آب شدن، کنایه از به شوق افتادن و غلیان احساسات فرد» به‌طور نامحسوسی وجود داشت. بااین‌وجود، شوربختانه خلاقیت بسیار کمی در اشعار شما دیده میشد. همه‌چیز یادآورِ کلیشه‌هایی بود که حتی در قالب درستی قرار نگرفته بودند. جمله‌ها تعابیر خاصی نداشتند و واژگان، بااین‌که شعر از عواطف و تخیل خوبی برخوردار بود، نتوانسته بودند انتقال احساسات خوبی داشته باشند.

تعیین حد نوآوری اثر:
نگاه شاعر، نگاه شگفت‌آوری نبود، درواقع می‌شود گفت که نویسنده از دریچه‌ی چشم یک شاعر نگاه نکرده بود. شاعر نتوانسته بود عواطف و خیالاتش را _ که به مع*شوقه‌ی دست نیافتنی‌اش منتهی میشد _ به خوبی انتقال دهد و اشعار خلاقانه‌ای ابداع کند. باعرض پوزش حد نوآوری در این اثر‌، متوسط رو به پایین بود.

پیام و مضمون اثر:
مضمون شعر‌، عاشقانه‌ای بود به روایت فردی دل‌ آزرده از جفای یار پیام خاصی در شعر یافت نمی‌شد جز این‌که شاعر یک عاشق است و حتی از بی‌اعتنایی‌های یار خرسندیِ عزیزی در خود دارد که رفته رفته جایش را به گلایه می‌دهد. شعر بیش‌تر تراژیک بود و تنها نقدی که از این بابت داریم‌، نبودِ ژانر تراژدی در پارت اول یا همان شناسنامه‌ی اثر است چرا که ژانر قالب بر اثر شما عاشقانه نیست.

ساختار اثر:
شعر گاها آهنگین بود و گاها بی‌آهنگ و خشک. از این رو، قالب نیمایی رعایت نشده بود. قافیه‌های شعر نیز مانند دیگر اشعار قالب نیمایی، آزاد نبودند و همانطور که گفته شد، بعضی از ابیات و اشعار حتی آهنگی هم نداشتند چه برسد به قافیه و وزن. می‌توان گفت شکل و نمای شعر، اصلا قالب خاصی را رعایت نکرده بود زیرا چندی از اشعار وزن و قافیه‌ی مشخصی در انتهای هر مصرع داشتند و چندی از اشعار موزون بودند و تقریبا قالبی آزاد داشتند.

ترکیب و تالیف اثر:
شعر آغاز نسبتا خوبی داشت و هماهنگی واحدی در ابیات و اشعار وجود داشت اما گویا هرچه به پایان نزدیک‌تر میشد، تناسب اجزای خود را از دست می‌داد.

نوع اثر:
شعر، عاشقانه بود. یعنی قرار براین بود که عاشقانه باشد اما بیش‌تر تراژدی بود و شاعر از پس نوعی که برای شعر خود انتخاب کرده بود برنیامده بود.

خسته نباشید. ​

 

[yasaman.Bahadory]

ممنونم از زحماتت..
اما یک سری مسائل هست که باید بگم چون حس میکنم بیش از حد راجب اشعارم بی انصافی شده.
مورد اول اینه که این اشعار نو هستن و غالبا با الفاظ نو نوشته میشن.
مورد دوم بحث آرایه هاست، بیش از اون چیزی که شما گفتید از ارایه های مختلف استفاده شده.
مورد سوم قالب اشعاره، آزاد رو شما ندیدین آیا؟؟؟؟
مورد بعد، چرا راجب پوئن های مثبت موارد کاملی مثل رعایت نیم فاصله و... ندیدم؟
اشعار من واقعا در این حد بد نبود که چنین نقدی در موردش شد...
بابت صحبت هام معذورم اما تحمل چنین چیزی رو واسه اشعاری که چندماه روش زحمت کشیدم نداشتم.
خوشحال میشم نقدتون رو تصحیح کنید.

 

[yasaman.Bahadory]

لطف کنید شاعر مجموعه رو ویر بزنید..

 

[ارغنون؛]

ممنونم از زحماتت..
اما یک سری مسائل هست که باید بگم چون حس میکنم بیش از حد راجب اشعارم بی انصافی شده.
مورد اول اینه که این اشعار نو هستن و غالبا با الفاظ نو نوشته میشن.
مورد دوم بحث آرایه هاست، بیش از اون چیزی که شما گفتید از ارایه های مختلف استفاده شده.
مورد سوم قالب اشعاره، آزاد رو شما ندیدین آیا؟؟؟؟
مورد بعد، چرا راجب پوئن های مثبت موارد کاملی مثل رعایت نیم فاصله و... ندیدم؟
اشعار من واقعا در این حد بد نبود که چنین نقدی در موردش شد...
بابت صحبت هام معذورم اما تحمل چنین چیزی رو واسه اشعاری که چندماه روش زحمت کشیدم نداشتم.
خوشحال میشم نقدتون رو تصحیح کنید.

درود. اشعار نو نیستند. قالب نو، تعریف مشخصی داره کاربر گرامی. اشعار نو وزن دارند و قافیه هم دارند و جای قافیه در شعر مشخص نیست و به نوعی پراکنده هست که نیمِ بیش‌تری از اشعار شما از این قواعد که قواعد قالب نیمایی بود پیروی نکرده بودند و بنده توضیحات کاملی در این باره دادم.
از آرایه‌هایی که نام بردم کماکان استفاده کرده بودید که پرتکرارترین تشبیه بود و بنده این رو ذکر کردم، تنها نکته این بود که این تشبیهات پرتکرار، نو نبودند و تشبیهات کلیشه‌ای، نمره نقد شما را پایین آورد.
درضمن، بله بنده دیدم که نوشته بودید قالب آزاد، اما ندیدم این قالب رو رعایت کرده باشید.
رعایت نیم‌فاصله و... درواقع علائم نگارشی، در بحث نقد شعر جایی ندارند به اون‌صورت که در نقدهای ادبی دیگر مثل دل‌نوشته یا نقد رمان مهم هستند. نقد شعر، ارکان به خصوص خودش رو دارا هست.
بنده نقدم رو با دلیل تصحیح می‌کنم، نه بی‌دلیل. درضمن، نقد برای پیشرفت شما و مانند آیینه‌ای برابر کاستی‌ها و اشتباهات شعر شماست و نمیشه بی‌دلیل لطفی به شعر کرد، می‌تونید شعرتون رو ویرایش کنید و دوباره درخواست بدید.

 

[yasaman.Bahadory]

درود. اشعار نو نیستند. قالب نو، تعریف مشخصی داره کاربر گرامی. اشعار نو وزن دارند و قافیه هم دارند و جای قافیه در شعر مشخص نیست و به نوعی پراکنده هست که نیمِ بیش‌تری از اشعار شما از این قواعد که قواعد قالب نیمایی بود پیروی نکرده بودند و بنده توضیحات کاملی در این باره دادم.
از آرایه‌هایی که نام بردم کماکان استفاده کرده بودید که پرتکرارترین تشبیه بود و بنده این رو ذکر کردم، تنها نکته این بود که این تشبیهات پرتکرار، نو نبودند و تشبیهات کلیشه‌ای، نمره نقد شما را پایین آورد.
درضمن، بله بنده دیدم که نوشته بودید قالب آزاد، اما ندیدم این قالب رو رعایت کرده باشید.
رعایت نیم‌فاصله و... درواقع علائم نگارشی، در بحث نقد شعر جایی ندارند به اون‌صورت که در نقدهای ادبی دیگر مثل دل‌نوشته یا نقد رمان مهم هستند. نقد شعر، ارکان به خصوص خودش رو دارا هست.
بنده نقدم رو با دلیل تصحیح می‌کنم، نه بی‌دلیل. درضمن، نقد برای پیشرفت شما و مانند آیینه‌ای برابر کاستی‌ها و اشتباهات شعر شماست و نمیشه بی‌دلیل لطفی به شعر کرد، می‌تونید شعرتون رو ویرایش کنید و دوباره درخواست بدید.

من نیازی به لطف ندارم بانو.
اگه گفتن خوبی ها در نقد رو‌لطف کردن می‌بینید ترجیح میدم همین جا این بحث بسته بشه