معرفی ||‌ساز ویولنسل||

[HILDA]

انعطاف پذیری این ساز در اجرا، آن را به ساز محبوب آهنگسازان نیمه دوم سده ی بیستم بدل کرد و این محبوبیت به سبب تمرکز سولیست هایی همچون زیگفرید پالم و مستیسلاو روستروپوویچ که با تمرکز بر روی موسیقی معاصر به یاری این آهنگسازان آمده بودند افزایش می یافت.

از شاخص ترین نوازنده های چلو میتوان به مستیسلاف روستروپوویچ نوازنده افسانه ایی اهل قفقاز روسیه نام برد.
​

 

[HILDA]

تغییرات بنیادی ساز ويولنسل (چلو)​

تحولات اجتماعي و سياسي در انتهاي قرن هجدهم (انقلاب فرانسه) به اختراعات فني منجر و به تغييرات اساسي در موسيقي منتهی گرديد. مسؤوليت سازماندهي و حمايت مالي از رويدادهاي موسيقي از آريستوكراسي (طبقه اشراف) به بورژوازي (طبقه سرمايه‌داران و كاسبكاران) تغيير پيدا كرد كه منجر به تغيير شنوندگان موسيقي شد. كنسرت‌ها به يكي از ويژگي‌هاي معمول زندگي اجتماعي تبديل شدند كه حتي در سالن‌هاي بزرگتر از قبل اجرا مي‌شدند و شمار شنوندگان رو به افزايش بود. نوعي از نوازندگان ماهر سيار شكل گرفت. اين شرايط جديد منجر به تغييرات قابل شنيدني در نوع صداي لازم شد. صداي جديد قوي‌تر و درخشان‌تر بود.​

 

[HILDA]

دوباره اين آنتونيو استراديواري (Antonio Stradivari) بزرگ بود كه استانداردهايي در اين زمينه بنا گذاشت. اگرچه او هم قبل از سال 1710 مدل‌هاي بزرگ (80 سانتي‌متري) ساخته بود ولي پس از آن سازهايي با ابعاد زير را ساخت: طول بدنه 75-76 سانتي‌متر، عرض 34-35 سانتي‌متر در بالا و 44 سانتي‌متر در پایين، با ريب‌هايي با ارتفاع 11.5 سانتي‌متر. بعدها سازندگان ساز از اين اندازه‌ها و نسبت‌ها استفاده كردند، كه هنوز هم مورد استفاده قرار مي‌گيرد.​

 

[HILDA]

اندازه‌ها و نسبت‌ها استفاده كردند، كه هنوز هم مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
براي دستيابي به اين امر، در حدود سال 1800، تغييرات زير در ساختار سازهاي خانواده ويولن بوجود آمد: به منظور بالا بردن فشار سيم‌ها و در نتيجه حجم صدا، خرك مقداری بالا برده شد و باريكتر (نازكتر) شد؛ سيم‌ها نازكتر شده و محكم‌تر كشيده شدند كه اين امر سبب شفاف‌تر شدن صدا و بهبودي پاسخ شد؛ دسته با زاويه‌اي به سمت عقب خميده شد؛ همزمان دسته و صفحه انگشت‌گذاري بلندتر شدند. براي مقابله با فشار سيم‌ها روي صفحه، پل باس (bass bar) و پل (soundpost) نيز تقويت شدند.
حتي در ويولنسل‌هاي بزرگ و قديمي سيم مرتعش در حدود 2 سانتي‌متر كوتاه‌تر از سيم‌هاي روي سازهاي كوچكتر امروزي شدند چرا كه دسته همانطور كه در بالا ذكر شد درازتر شده بود. از آن زمان تغييرات بيشتري در اين ابعاد روي ساختار اين ساز بوجود نيامد​