با خواندن و نوشتن رشد کنید,به آینده متفاوتی فکر کنید که بیشتر از حالا با خواندن و نوشتن می‌گذرد.در کوچه پس کوچه‌های هفت شهر نوشتن با کافه نویسندگان باشید
همایون شجریان متولد ۳۱ اردیبهشت ۱۳۵۴ در تهران و فرزند محمدرضا شجریان و فرخنده گل افشان است. وی سه خواهر بنام فرزانه، افسانه و مژگان و یک برادر کوچک‌تر ناتنی به نام رایان دارد.
همایون از کودکی به موسیقی و ریتم علاقه داشت تا آن‌که با تشخیص پدر نزد ناصر فرهنگ فر به فراگیری تکنیک و شناخت ریتم که اساس موسیقی است پرداخت و چند سالی هم آموختن را نزد جمشید محبی ادامه داد.
او از ده‌سالگی به همراه خواهرانش نزد پدر آواز را شروع کرد و در دوران بلوغ روزانه تکنیک آواز و صداسازی را به‌صورت فشرده فراگرفت. در همان زمان به هنرستان موسیقی رفت و کمانچه را به عنوان ساز تخصصی خود انتخاب کرد و در خارج از هنرستان به ادامهٔ فراگیری آن نزد اردشیر کامکار و آشنایی با تار و سنتور به صورت گوشی پرداخت.
همایون شجریان از سال ۱۳۷۰ به همراه محمدرضا شجریان در کنسرت‌های آمریکا، اروپا و ایران (با تنبک) همراهی کرد و از ۱۳۷۸ به بعد در صحنهٔ کنسرت‌ها به هم‌خوانی با پدرش پرداخت. اولین اثر با حضور او یاد ایام نام دارد که در آن اثر وی تنبک نوازی را بر عهده داشته‌است. همایون شجریان کنسرت‌های بسیاری را با بزرگان موسیقی اجرا کرده و آثار زیادی را به همراه آنان در ایران و جهان منتشر کرده‌است که از آن جمله می‌توان به آلبوم کنسرت‌های بی تو به سر نمی‌شود و فریاد اشاره کرد که هر دو اثر در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ نامزد دریافت جایزه گرمی شدند.
وی اولین آلبوم خود را به نام نسیم وصل و با آهنگسازی محمدجواد ضرابیان در سال ۱۳۸۲ منتشر کرد و این آلبوم سرآغازی بود بر اجرای کنسرت‌ها و آلبوم‌های مستقل او؛ همایون شجریان پس از آن در سال ۱۳۸۳ دو آلبوم شوق دوست و ناشکیبا را منتشر کرد و در سال ۱۳۸۴ نقش خیال را به آهنگسازی علی قمصری به بازار عرضه کرد که با استقبال فراوانی روبرو شد.
او در مهرماه ۱۳۸۵ آلبوم با ستاره‌ها که حاصل همکاری او با محمدجواد ضرابیان است را به بازار عرضه کرد. در سال ۱۳۸۷ دو آلبوم قیژک کولی و خورشید آرزو را با همکاری گروه دستان منتشر کرد. همایون آب، نان، آواز را به آهنگسازی علی قمصری در سال ۱۳۸۸ و آلبوم شب جدایی را در سال ۱۳۸۹ منتشر کرد. در سال ۱۳۹۰ او آلبوم شوق نامه و ای جان جان بی‌من مرو را عرضه کرد. آلبوم شوق نامه به نوعی بازیابی تصانیف منسوب به عبدالقادر مراغه‌ای است که حاصل ۴ سال تلاش گروهی به سرپرستی محمدرضا درویشی است.
همایون شجریان تا سال ۱۳۸۸ پدرش را در اجراها همراهی می‌کرد. این دو مدت زمانی عضو گروه آوا بودند و در این دوران دو آلبوم غوغای عشق‌بازان و کنسرت محمدرضا شجریان و گروه آوا اجرا و به بازار عرضه شد.
همایون فارغ‌التحصیل کنسرواتوار موسیقی تهران است.
دکترای افتخاری
همایون شجریان در اسفند ماه ۱۳۹۷ و در ۴۳ سالگی گواهینامه درجه یک هنری معادل مدرک تحصیلی دکتری در رشته آواز را از وزارت ارشاد دریافت کرد.
همایون شجریان است در سال ۱۳۷۴ با گیتا خوانساری ازدواج کرد و دخترش یاسمن بعد از دوازده سال ازدواجشان به دنیا آمده است. گیتا خوانساری که خواهر کتایون خوانساری همسر دوم محمدرضا شجریان است.
سحر دولتشاهی بازیگر سینما و تلویزیون به مناسبت سالروز تولد همایون شجریان خواننده سرشناس موسیقی ایرانی، عکسی از دوران کودکی او را در استوری صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد.
تبریک بنی آدم به همایون شجریان
مارال بنی آدم با انتشار این عکس نوشت:
در جهان هیچ چیز ارزشمندتر از رفاقت‌های ناب نیست، همایون جان، رفیق نازنین مبارکمان باشی.
این خواننده در دهه ۹۰، با آوازخوانی در آلبوم «شوق‌نامه» (بازیابی تصانیف عبدالقادر مراغه‌ای)، توانمندی حنجره و تسلط بر آواز ایرانی را به بهترین شکل ممکن نشان داد؛ اما مسیر خود را در سال ۹۰، با فرم جدیدی در خوانندگی ادامه داد که با مسیر طی‌کرده او در دهه ۸۰ تفاوت دارد. چشم امید به صدای آواز ایرانی کنسرت‌های مستقل همایون شجریان از میانه دهه ۸۰، تقریباً همزمان با انتشار آلبوم‌هایش در این دهه آغاز شد. همکاری او با سهراب پورناظری، در دهه ۹۰، فصل جدیدی را در کارنامه کاری و هنری‌اش رقم زد.
همایون مشغول امتحان فرم‌های جدیدی در موسیقی شد؛ چراکه معتقد بود اگر روی موسیقی سنتی اصرار کند، شاید این موسیقی، به تعبیر او، «گم شود» و نسل جدید با آن ارتباط برقرار نکنند و از آن به عنوان موسیقی روی طاقچه یاد شود. هرچند فرم‌های جدید همایون، به‌ویژه در آلبوم «نه فرشته‌ام نه شی*طان» و «آرایش غلیظ»، با آهنگسازی تهمورس و سهراب پورناظری، با استقبال عمومی مردم مواجه شد، اما نمی‌تواند جماعتی را که دل در گرو آواز اصیل ایرانی دارند و از ظرفیت حنجره و توانمندی او آگاهند، راضی کند. چراکه آن‌ها معتقدند همایون یکی از کسانی است که به خوبی می‌تواند آواز ایرانی، یکی از بزرگ‌ترین میراث‌های هنر این سرزمین را به نسل‌های بعدی ارائه دهد و از آن مراقبت کند.
آن‌چه به نظر می‌رسد، این است که همایون شجریان، در ۴۶ سالگی، بعد از چند دهه تجربه موسیقایی و اخذ گواهینامه درجه یک هنری در رشته آواز، دیگر نیازی به امتحان فرم‌های جدید ندارد و باید در پی تثبیت سبک و جایگاه خود به عنوان یک خواننده تراز اول باشد.
یکی از تجربه‌های شنیدنی همایون در این زمینه، آهنگسازی تصنیف «دل ستان» با مطلع «ای کاروان آهسته ران» علیرضا افتخاری در آلبوم قصه شمع است. وصل و جدایی در دهه ۸۰ راه برای همایون شجریان در موسیقی با آواز ایرانی شروع شد. اولین آلبوم این خواننده، «نسیم وصل»، ۱۸ سال پیش با آهنگسازی محمدجواد ضرابیان انتشار یافت.
ناشکیبا را با آهنگسازی معلم دوره نوجوانی خود، اردشیر کامکار، راهی بازار کرد و در گام‌های بعدی، با آهنگسازی علی قمصری، آلبوم‌های «شوق دوست» و «نقش خیال» را راهی بازار موسیقی کرد. «با ستاره‌ها» را با آهنگسازی محمدجواد ضرابیان ساخت و بعد از آن نیز، آلبوم‌های «خورشید آرزو» و «قیژک کولی» را با همراهی گروه «دستان» خواند. همایون فعالیت خود را در دهه ۸۰، با آلبوم «شب جدایی» به پایان رساند.
همایون شجریان از کودکی ریتم‌شناسی را زیر نظر ناصر فرهنگ‌فر نوازنده برجسته تنبک آموزش دید. آواز را از پدر آموخت و در هنرستان موسیقی کمانچه و در بیرون از آن، با آموزش اردشیر کامکار، نواختن سنتور و سه‌تار را آموخت.
هم‌صدا با کاروان موسیقی، همراهی در کنسرت‌های آمریکا، اروپا و ایران، تنبک نوازی، هم‌آوایی با پدر روی صحنه کنسرت و اجرای مستقل؛ این نقشه‌راهی ۳۰ ساله است که همایون شجریان برای رسیدن به نقطه فعلی طی کرده است. همایون در جوانی شانس همراهی با نوازنده‌های بزرگی مانند استاد حسین علیزاده، نوازنده برجسته تار و سه‌تار و کیهان کلهر، نوازنده کمانچه را نیز داشت و به همین دلیل، روحیه او بیش از پیش با ساز و آواز ایرانی عجین شد. موسیقی‌ای که همایون در یکی از مصاحبه‌هایش درباره آن گفته‌است: «برایم مثل آب خو*ردن است، یعنی این‌قدر از بچگی با آن بزرگ شدم که می‌دانم در این موسیقی چی، کجاست». او در این دوران، آهنگسازی نیز کرد.
