"اینترنت ماهوارهای" نسل جدیدی از ارائه اینترنت به مردم جهان است که با سرعت بسیار زیادی درحال رشد است تاجایی که فقط پروژه استارلینک تاکنون ۱۳۰۰ ماهواره در مدار قرار داده است؛ قانونگذاری در حوزه اینترنت ماهوارهای در ایران به کجا رسیده است؟
به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری تسنیم؛ "اینترنت ماهوارهای" یکی از انواع روشهای دسترسی به شبکه اینترنت است که از طریق ارتباطات ماهوارهای برقرار میشود.
اینترنت ماهوارهای بیشتر برای مواردی مورد استفاده قرار میگیرد که دسترسی به اینترنت زمینی و معمولی امکانپذیر نیست یا از کیفیت بسیار پایینی برخوردار است و با استفاده از این سرویس، شما قادر خواهید بود در سرعتهای بسیار بالایی اقدام به ارسال و دریافت داده کنید.
ماهوارههای مخابراتی فعلی در ارتفاع 36000 کیلومتری زمین قرار دارند، این ماهوارهها برای چرخش دور زمین، دقیقاً با همان سرعت چرخش زمین برنامهریزی شدهاند ( یک نقطه یا منطقه را پوشش میدهند) و این بدان معنی است که هر یک از این ماهوارهها همیشه یک محدوده خاص را پوشش میدهند.
اینترنت ماهوارهای یک اتصال بدون سیم است و دارای 3 ظرف اتصال است که یکی در هاب ارائهدهندگان خدمات اینترنتی یا ISP، یکی در فضا و دیگری به تجهیزات شما متصل خواهد شد و علاوه بر همه این موارد شما به یک مودم و کابلهای برقراری ارتباط میان ظرف ماهواره و مودم نیاز خواهید داشت.
نحوه عملکرد اینترنتهای ماهوارهای اینگونه است که اگر قصد دارید از طریق ماهواره به اینترنت متصل شوید و وسیله شما لپتاپ، گوشی یا هر وسیله دیگری است، ابتدا باید از لپتاپ یا تلفن بخواهید تا سیگنال خود را از دستگاه ارسال کند.
این سیگنال توسط مودم ( که در خانه یا … شما وجود دارد ) دریافت میشود و آن را به دیش ماهواره میفرستد، دیش سیگنال ارسالی شما را دریافت کرده و به ماهواره در فضا ارسال میکند و این روند برای پاسخ معکوس نیز پیش میرود. به این ترتیب ، ابتدا سیگنال پاسخ از یک ماهواره در فضا به دیش ماهوارهای، سپس مودم و در نهایت تلفن یا لپتاپ شما میرسد.
طبق آخرین آمار، در حال حاضر حدود 3.5 میلیارد نفر در جهان به اینترنت باکیفیت دسترسی ندارند و به همین دلیل دسترسی این افراد در سراسر دنیا به اینترنت سریع با قیمت مناسب به یکی از اهداف مهم شرکتهای این حوزه تبدیل شده است.
شاید یکی از مهمترین دلایل استفاده از اینترنت ماهوارهای، عدم دسترسی به سایر گزینههای اتصالات مانند کابل یا Dial-up باشد، ضمن اینکه این سرویس اینترنتی، سرعت بسیار بالاتری را نسبت به روشهای دیگر در اختیار کاربران قرار خواهد داد، برخی از کارشناسان معتقدند که سرعت اینترنت ماهوارهای 10 تا 35 برابر سریعتر از سرویس Dial-up است.
از دیگر مزایای اینترنت ماهوارهای این است که مصارف بالای پهنای باند را کنترل میکند و این یکی از نکات کلیدی است که سرعت و کیفیت اینترنت ماهوارهای تحت تاثیر تعداد زیاد کاربران قرار نخواهد گرفت؛ اما همه چیز همانطور که ما فکر میکنیم عالی نیست چراکه اینترنت ماهوارهای به دلیل اینکه در رفت و برگشت باید از جو زمین عبور کند و 23 هزار مایل از زمین دورتر است، شرایط بد آب و هوایی کاملاً بر روی کیفیت اینترنت اثرگذار خواهد بود.
اما مهمترین پروژه اینترنت ماهوارهای در جهان مربوط به "استارلینک" است، استارلینک یک پروژه ماهوارهای است که از سال 2015 توسط شرکت فضایی "اسپیسایکس" برای دسترسی مردم جهان به اینترنت پرسرعت ماهوارهای توسعه داده شده است و هدف خود را رساندن اینترنت به مکانهایی با دسترسی ناپایدار، غیرممکن و گران اعلام کرده است و البته تنها در برخی از کشورها از جمله نیوزلند، آلمان، بریتانیا، ایالات متحده و کانادا در دسترس کاربران است.
استارلینک توسعه خود را از سال 2015 آغاز کرد و دو ماهواره آزمایشی را در فوریه 2018 به فضا پرتاب کرد و در سال 2020 ماهوارههای آزمایشیِ اضافی به فضا پرتاب شدند و امروز استارلینک بیش از 1300 ماهواره برای این هدف به فضا پرتاب کرده است که این ماهوارهها با لیزرهای فضایی به یکدیگر متصل خواهند شد. وزن هر کدام از این ماهوارهها حدود 260 کیلوگرم و قیمت هر کدام از آنها نیز 250 هزار دلار است و از جدیدترین تکنولوژی روز دنیا برای ساخت آن استفاده شده است. این ماهوارهها در ارتفاع 550 کیلومتری از سطح زمین قرار میگیرند و استارلینک اعلام کرده است که تا پایان سال 2021 بیشتر نقاط دنیا را تحت پوشش اینترنت قرار خواهد داد. استارلینک هدف نهایی خود را قرار دادن بیش از 42 هزار ماهواره در مدار تعیین کرده است که کل کره زمین را تحت پوشش این نوع اینترنت قرار خواهد داد.
شاید سادهترین نوع نگاه به اینترنت ماهوارهای در بین عموم مردم این است که با روشن کردن یک وایفای ساده میتوانیم به اینترنت دسترسی پیدا کنیم در حالی که برای استفاده از اینترنتهای ماهوارهای به تجهیزات خاصی از جمله یک دیش، آدابتور برق، چندین متر کابل و یک روتر وایرلس احتیاج داریم؛ محتویات کیت استارلینک برای مشتریان، شامل آنتن ماهوارهای، پایه، منبع تغذیه و روتر وایفای است.
"ایلانماسک" بنیانگذار اسپیسایکس گفته است که راهاندازی اینترنت ماهوارهای برای کاربران کمتر از 3 دقیقه طول خواهد کشید؛ طبق ادعای ایلانماسک و مدیران پروژه استارلینک، سرعت اینترنت ماهوارهای در این پروژه بین 50 تا 150 مگابیت بر ثانیه است که البته همانطور که گفته شد شرایط آب و هوایی و ... میتواند برای این سرعت تاثیرگذار باشد و حتی مشاهده شده است که سرعت اینترنت ماهوارهای استارلینک تا 35 مگابیت بر ثانیه نیز کاهش پیدا کرده است.
نکته جالب این است که که ایلان ماسک به عنوان یکی از ثروتمندترین افراد دنیا اعلام کرده است که از درآمد اینترنت استارلینک میخواهد برای تامین هزینه پروژه سکونت در مریخ و بقیه پروژههای بلندپروازانه خود استفاده کند و پیشبینی خودش نیز از درآمد استارلینک سالانه 30 میلیارد دلار است.
شبکه سیانبیسی یک پرسشنامهای را از کاربران اینترنت ماهوارهای استارلینک گرفته است و از آنها درباره میزان رضایتشان از این نوع اینترنت سوال کرده است؛ هزینههای اولیه این کاربران از 550 دلار تا 800 دلار متغیر بوده است و براساس مالیات پرداختی، هزینه حمل و نقل، تجهیزات اضافی مورد نیاز متفاوت است اما بیشتر کاربران قیمت ماهانه 99 دلار را عادلانه میدانند.
شرکت اسپیسایکس در ماه فوریه به کمیسیون ارتباطات فدرال اعلام کرده است که سرویس اینترنت ماهوارهای بیش از 100 مگابیت بر ثانیه سرعت بارگیری، 20 مگابیت بر ثانیه سرعت بارگذاری و تاخیر 31 میلیثانیهای دارد که این تاخیر شامل زمان از دست رفته برای رفت و برگشت از مبدا تا مقصد است.
ایلانماسک اخیراً نیز اعلام کرده است که عملکرد و سرعت اینترنت ماهوارهای این شرکت با پرتاب ماهوارههای بیشتر بهبود پیدا خواهد کرد و سرعت آن به 300 مگابیت بر ثانیه و تاخیر 20 میلیثانیهای خواهد رسید.
اما فعالیتهای جاهطلبانه اینترنتی ایلانماسک در فضا، موجی از ترس در میان رقبا و کارشناسان ایجاد کرده است چراکه آنها معتقدند این میلیاردر آفریقایی_آمریکایی در حال ساخت یک انحصار قوی در فضا است که میتواند امنیت فضا و حتی محیط زیست را تهدید کند چراکه در حال حاضر ایلانماسک مجوز پرتاب 12 هزار ماهواره را به فضا گرفته است و برای 30 هزار ماهواره دیگر نیز درخواست مجوز کرده است.
شرکتهای رقیب و مطرح اسپیسایکس نیز از عملکرد این شرکت ناراضی هستند و انتقادات فراوانی را به نوع فعالیتهای استارلینک مطرح کردند؛ بسیاری از این شرکتها مدعی هستند که ماهوارههای استارلینک، سیگنالهای دستگاههای آنها را مسدود کرده و حتی باعث به خطر افتادن ناوگانهای آنها خواهد شد. تلاش ایلانماسک درحال حاضر در وضعیت بتا قرار دارد اما کارشناسان معتقدند که این صنعت را با اختلال روبهرو کرده است و حتی باعث تحریک اتحادیه اروپا برای توسعه یک پروژه اینترنتی رقابتی مبتنی بر فضا شده است که احتمالاً جزئیات آن تا پایان سال جاری میلادی رونمایی خواهد شد.
رقبای دیگری نیز در این حوزه درحال فعالیت هستند که از جمله آنها "جفبزوس" مالک سابق آمازون است که از فعالیت این شرکت غول بر روی یک پروژه اینترنت ماهوارهای مشابه با نام "Project Jupiter" خبر داده بود و مدیران این شرکت مدعی هستند که سرعت بسیار بالاتری نسبت به استارلینک و چیزی حدود 400 گیگابیت بر ثانیه را ارائه خواهند کرد، شرکت آمازون نیز مجوز ارسال 3200 ماهواره را از کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا دریافت کرده است.
استارلینک هماکنون بیش از 1300 ماهواره را در مدار پایین زمین اداره میکند و ماهانه نزدیک به 120 ماهواره به این آمار اضافه میشود؛ بعد از درخواست اسپیسایکس از کمیسیون ارتباطات فدرال ایالات متحده برای قرار دادن ماهوارههای بیشتر، شرکتهای مختلف درخواست کاهش ماهوارههای ایلانماسک را داشتند که هنوز جوابی به این اعتراضات و درخواستها داده نشده است.
اسپیسایکس در 5 مارس برای اتصال اینترنت ماهوارهای پروژه استارلینک به اتومبیلها، کامیونها، کشتیهای باربری و هواپیماها از کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا (FCC) درخواست مجوز کرده است که در صورت موافقت با این درخواست، تحول بزرگی در صنعت حملو نقل جهان برداشته خواهد شد.
ایلانماسک در توییتی گفته بود که ترمینال استارلینک بسیار بزرگ است و برای برای نصب روی هواپیما، کشتی، کامیون و اتومبیلهای RV در نظرگرفته شده است و در جایی دیگر از اتصال استارلینک به خودروهای تسلا در سالهای آینده خبر داده بود.