محققان در مطالعات اخير خود دريافتند اتوآنتي بادي‌هاي مي‌توانند عملکرد معکوس داشته و به سيستم ايمني بدن آسيب بزند.
به نقل از مديکال اکسپرس، بر اساس يک مطالعه جديد، بيماران مبتلا به کوويد-۱۹ در بيمارستان به طور قابل توجهي اتوآنتي‌بادي‌هاي بيشتري (آنتي‌بادي‌هايي که به بافت‌هاي خود يا موادي که سلول‌هاي ايمني آن‌ها در خون ترشح مي‌کنند) در خود حمل مي‌کنند. اتوآنتي بادي‌ها مي‌توانند منادي اوليه بيماري خود ايمني کامل باشند.
شناسايي محرک‌هاي آنتي بادي
در واقع، يک مطالعه اخير در Nature نشان داد که برخلاف عفونت سارس-کوو-۲، واکسن کوويد-۱۹ توليد شده هيچگونه نسل قابل تشخيص اتوآنتي بادي را در بين گيرندگان ايجاد نمي‌کند.
اگر واکسينه نشده‌ايد و به خود مي‌گوييد اکثر افرادي که به کوويد مبتلا مي‌شوند از آن عبور مي‌کنند و حالشان خوب است، به ياد داشته باشيد که نمي‌توانيد از قبل مطمئن باشيد که به کوويد -۱۹ خفيف مبتلا مي‌شويد. در صورت ابتلا به يک مورد بد، مي‌توانيد خود را براي يک عمر مشکل آماده کنيد، زيرا ممکن است ويروس خود ايمني را از بين ببرد. ما هنوز نمي‌توانيم بگوييم که شما قطعا به بيماري خود ايمني مبتلا خواهيد شد يا نه.
Utz قصد دارد نمونه‌هاي خون افراد آلوده به سارس-کوو-۲ را که بدون علامت هستند يا علائم خفيف کوويد-۱۹ داشته‌اند، مطالعه کند. اين مي‌تواند به تعيين اينکه آيا بيش فعالي بيش از حد سيستم ايمني بدن که در افراد با علائم خفيف يا بدون علامت رخ نمي‌دهد، منجر شود يا اين که شباهت مولکولي پروتئين‌هاي سارس-کوو-۲ براي تحريک توليد آنتي بادي کافي است يا خير.
Utz عضو Stanford Bio-X، موسسه استنفورد براي ايمني، پيوند و عفونت و موسسه تحقيقات بهداشت مادر و کودک استنفورد است.
دانشمندان به دنبال آنتي بادي در نمونه‌هاي خوني بودند که طي ماه‌هاي مارس و آوريل ۲۰۲۰ از ۱۴۷ بيمار مبتلا به کوويد-۱۹ در سه بيمارستان وابسته به دانشگاه کاليفرنيا گرفته شد. نمونه‌هاي خون گرفته شده از ساير اهداءکنندگان قبل از همه گيري کوويد-۱۹ به عنوان کنترل استفاده شد.
محققان سطح آنتي بادي‌هاي هدف ويروس را شناسايي و اندازه‌گيري کردند. آنتي بادي‌هاي خودکار و آنتي بادي‌هاي ضد سيتوکين‌ها، پروتئين‌هايي که سلول‌هاي ايمني براي ارتباط با يکديگر و هماهنگي استراتژي کلي خود ترشح مي‌کنند.
دانشمندان دريافتند که بيش از ۶۰ نفر از کل بيماران مبتلا به کوويد-۱۹ در بيمارستان، در مقايسه با حدود ۱۵ افراد سالم، آنتي بادي‌هاي ضد سيتوکين را حمل مي‌کردند. اين مي‌تواند نتيجه بيش از حد سيستم ايمني بدن باشد که توسط يک عفونت شديد و طولاني مدت ايجاد مي‌شود. به گفته دانشمندان فراواني سيتوکين‌ها ممکن است توليد اشتباه آنتي‌بادي‌هايي را که آن‌ها را هدف قرار مي‌دهد، از بين ببرد.
اگر هر يک از اين آنتي‌بادي‌ها توانايي سيتوکين را براي اتصال به گيرنده مناسب خود مسدود کند، ممکن است سلول ايمني گيرنده مورد نظر فعال نشود. اين به نوبه خود ممکن است زمان بيشتري براي تکثير ويروس بخرد و منجر به نتيجه بسيار بدتري شود. براي حدود ۵۰ بيمار، نمونه‌هاي خون گرفته شده در روز‌هاي مختلف از جمله روزي که براي اولين بار بستري شده بودند، در دسترس بود. اين امر محققان را قادر مي‌سازد تا پيشرفت آنتي بادي‌هاي خود را رديابي کنند.
اوتز مي‌گويد: ظرف يک هفته پس از معاينه در بيمارستان، حدود ۲۰ درصد از اين بيماران آنتي بادي‌هاي جديدي را براي بافت‌هاي خود ايجاد کرده بودند که روز پذيرش آن‌ها وجود نداشت. در بسياري از موارد، اين سطوح اتوآنتي بادي مشابه آنچه در بيماري خود ايمني تشخيص داده شده مشاهده مي‌کنيد.
او ادامه داد در برخي موارد، وجود آنتي بادي‌هاي تازه شناسايي شده نشان دهنده افزايش آنتي بادي‌هايي است که در سطوح پايين تحت رادار پرواز مي‌کردند. ممکن است شوک التهابي به سيستم بيماران مبتلا به کوويد-۱۹ شديد باعث افزايش سطوح اتوآنتي بادي‌هايي شود که اين افراد قبلا از عفونت حمل کرده بودند.
اوتز گفت در موارد ديگر، توليد آنتي بادي‌هاي خودکار مي‌تواند ناشي از قرار گرفتن در معرض مواد ويروسي شبيه پروتئين‌هاي خود ما باشد. اين احتمال وجود دارد که در طي يک عفونت سارس-کوو-۲ ضعيف کنترل شده که در آن ويروس براي مدت طولاني در اطراف باقي مي‌ماند در حالي که يک واکنش ايمني شديدتر همچنان ذرات ويروس را قطعه قطعه مي‌کند، به وجود آيد. اگر هر يک از اين قطعات ويروسي بسيار شبيه پروتئين خود ما باشد، اين مي‌تواند باعث توليد آنتي بادي خودکار شود.
او افزود اين يافته استدلال براي واکسيناسيون را تقويت مي‌کند. واکسن‌هاي کوويد-۱۹ تنها حاوي يک پروتئين به اصطلاح پروتئين سنبله سارس-کوو-۲-يا دستورالعمل‌هاي ژنتيکي براي توليد آن است. با واکسيناسيون، سيستم ايمني هرگز در معرض بسياري از پروتئين‌هاي ويروسي جديد قرار نمي‌گيرد و ممکن است با آن‌ها اشتباه گرفته شود.
علاوه بر اين واکسيناسيون نسبت به يک عفونت واقعي بسيار ملتهب است و احتمال اينکه سيستم ايمني با توليد آنتي بادي عليه پروتئين‌هاي سيگنال دهنده خود يا بافت‌هاي بدن اشتباه گرفته شود کمتر وجود دارد.
به نقل از مديکال اکسپرس، بر اساس يک مطالعه جديد، بيماران مبتلا به کوويد-۱۹ در بيمارستان به طور قابل توجهي اتوآنتي‌بادي‌هاي بيشتري (آنتي‌بادي‌هايي که به بافت‌هاي خود يا موادي که سلول‌هاي ايمني آن‌ها در خون ترشح مي‌کنند) در خود حمل مي‌کنند. اتوآنتي بادي‌ها مي‌توانند منادي اوليه بيماري خود ايمني کامل باشند.
شناسايي محرک‌هاي آنتي بادي
در واقع، يک مطالعه اخير در Nature نشان داد که برخلاف عفونت سارس-کوو-۲، واکسن کوويد-۱۹ توليد شده هيچگونه نسل قابل تشخيص اتوآنتي بادي را در بين گيرندگان ايجاد نمي‌کند.
اگر واکسينه نشده‌ايد و به خود مي‌گوييد اکثر افرادي که به کوويد مبتلا مي‌شوند از آن عبور مي‌کنند و حالشان خوب است، به ياد داشته باشيد که نمي‌توانيد از قبل مطمئن باشيد که به کوويد -۱۹ خفيف مبتلا مي‌شويد. در صورت ابتلا به يک مورد بد، مي‌توانيد خود را براي يک عمر مشکل آماده کنيد، زيرا ممکن است ويروس خود ايمني را از بين ببرد. ما هنوز نمي‌توانيم بگوييم که شما قطعا به بيماري خود ايمني مبتلا خواهيد شد يا نه.
Utz قصد دارد نمونه‌هاي خون افراد آلوده به سارس-کوو-۲ را که بدون علامت هستند يا علائم خفيف کوويد-۱۹ داشته‌اند، مطالعه کند. اين مي‌تواند به تعيين اينکه آيا بيش فعالي بيش از حد سيستم ايمني بدن که در افراد با علائم خفيف يا بدون علامت رخ نمي‌دهد، منجر شود يا اين که شباهت مولکولي پروتئين‌هاي سارس-کوو-۲ براي تحريک توليد آنتي بادي کافي است يا خير.
Utz عضو Stanford Bio-X، موسسه استنفورد براي ايمني، پيوند و عفونت و موسسه تحقيقات بهداشت مادر و کودک استنفورد است.
دانشمندان به دنبال آنتي بادي در نمونه‌هاي خوني بودند که طي ماه‌هاي مارس و آوريل ۲۰۲۰ از ۱۴۷ بيمار مبتلا به کوويد-۱۹ در سه بيمارستان وابسته به دانشگاه کاليفرنيا گرفته شد. نمونه‌هاي خون گرفته شده از ساير اهداءکنندگان قبل از همه گيري کوويد-۱۹ به عنوان کنترل استفاده شد.
محققان سطح آنتي بادي‌هاي هدف ويروس را شناسايي و اندازه‌گيري کردند. آنتي بادي‌هاي خودکار و آنتي بادي‌هاي ضد سيتوکين‌ها، پروتئين‌هايي که سلول‌هاي ايمني براي ارتباط با يکديگر و هماهنگي استراتژي کلي خود ترشح مي‌کنند.
دانشمندان دريافتند که بيش از ۶۰ نفر از کل بيماران مبتلا به کوويد-۱۹ در بيمارستان، در مقايسه با حدود ۱۵ افراد سالم، آنتي بادي‌هاي ضد سيتوکين را حمل مي‌کردند. اين مي‌تواند نتيجه بيش از حد سيستم ايمني بدن باشد که توسط يک عفونت شديد و طولاني مدت ايجاد مي‌شود. به گفته دانشمندان فراواني سيتوکين‌ها ممکن است توليد اشتباه آنتي‌بادي‌هايي را که آن‌ها را هدف قرار مي‌دهد، از بين ببرد.
اگر هر يک از اين آنتي‌بادي‌ها توانايي سيتوکين را براي اتصال به گيرنده مناسب خود مسدود کند، ممکن است سلول ايمني گيرنده مورد نظر فعال نشود. اين به نوبه خود ممکن است زمان بيشتري براي تکثير ويروس بخرد و منجر به نتيجه بسيار بدتري شود. براي حدود ۵۰ بيمار، نمونه‌هاي خون گرفته شده در روز‌هاي مختلف از جمله روزي که براي اولين بار بستري شده بودند، در دسترس بود. اين امر محققان را قادر مي‌سازد تا پيشرفت آنتي بادي‌هاي خود را رديابي کنند.
اوتز مي‌گويد: ظرف يک هفته پس از معاينه در بيمارستان، حدود ۲۰ درصد از اين بيماران آنتي بادي‌هاي جديدي را براي بافت‌هاي خود ايجاد کرده بودند که روز پذيرش آن‌ها وجود نداشت. در بسياري از موارد، اين سطوح اتوآنتي بادي مشابه آنچه در بيماري خود ايمني تشخيص داده شده مشاهده مي‌کنيد.
او ادامه داد در برخي موارد، وجود آنتي بادي‌هاي تازه شناسايي شده نشان دهنده افزايش آنتي بادي‌هايي است که در سطوح پايين تحت رادار پرواز مي‌کردند. ممکن است شوک التهابي به سيستم بيماران مبتلا به کوويد-۱۹ شديد باعث افزايش سطوح اتوآنتي بادي‌هايي شود که اين افراد قبلا از عفونت حمل کرده بودند.
اوتز گفت در موارد ديگر، توليد آنتي بادي‌هاي خودکار مي‌تواند ناشي از قرار گرفتن در معرض مواد ويروسي شبيه پروتئين‌هاي خود ما باشد. اين احتمال وجود دارد که در طي يک عفونت سارس-کوو-۲ ضعيف کنترل شده که در آن ويروس براي مدت طولاني در اطراف باقي مي‌ماند در حالي که يک واکنش ايمني شديدتر همچنان ذرات ويروس را قطعه قطعه مي‌کند، به وجود آيد. اگر هر يک از اين قطعات ويروسي بسيار شبيه پروتئين خود ما باشد، اين مي‌تواند باعث توليد آنتي بادي خودکار شود.
او افزود اين يافته استدلال براي واکسيناسيون را تقويت مي‌کند. واکسن‌هاي کوويد-۱۹ تنها حاوي يک پروتئين به اصطلاح پروتئين سنبله سارس-کوو-۲-يا دستورالعمل‌هاي ژنتيکي براي توليد آن است. با واکسيناسيون، سيستم ايمني هرگز در معرض بسياري از پروتئين‌هاي ويروسي جديد قرار نمي‌گيرد و ممکن است با آن‌ها اشتباه گرفته شود.
علاوه بر اين واکسيناسيون نسبت به يک عفونت واقعي بسيار ملتهب است و احتمال اينکه سيستم ايمني با توليد آنتي بادي عليه پروتئين‌هاي سيگنال دهنده خود يا بافت‌هاي بدن اشتباه گرفته شود کمتر وجود دارد.
آخرین ویرایش توسط مدیر: