دلنوشته ♥ دلنـوشـتـه هـای ♥مــحـمـد مـرکــبـیـآن♥

[Diako]

شعر منم که راه می رود . .

دلـنـوشـتـه هـاي مــحـمـد مـرکــبـیـآن

.

.

.

:icon12::icon12:​

 

[Diako]

نمی دانم سایه اش بود

یا او خود سایه ای بود

که از خوابم جدا نمی شد

نمی دانم

با این همه

سخت قلمم را می فشارم

باید

تا می توانم

بنویسم

معجزه ای می شود آخر !

 

[Diako]

پشت سوالهای بی جواب ِ من

من بودم

که هیچ بزرگی را

ب*غل گرفته بودم !

 

[Diako]

نمی دانم کجا بود و کی

پی کدام حادثه و تصادف

تنها می دانم در این سفر

دلم لرزیددلم لرزید و تنگ شد

تنگ آن کسانی که رفتند

تنگ آن کسانی که تنها ماندند

تنگ آن کسانی که به چیزی و آن کسی

که می خواستند نرسیدند

تنگ آن نگاهایی که پشت دیواره های

نازک اشک پنهان شدند

تنگ آن خنده هایی که

پرده ای برای غم ها شدند

 

[Diako]

در این سفر که شروعی بود و هست

برای سفرها و رفتن ها و آمدن های آینده ام

از خیلی چیزها و کس ها دلم لرزید ؛ لرزید و تنگ شد ؛ تنگ شد وگرفت

 

[Diako]

خدایا

نه من در دل دیگرانم

نه دیگران در دل من

نه غم دیگران می دانم

نه دیگران غم من

تنها قسم ات می دهم

به نام محمد و علی ات

که عزیزان ما را

برای ما حفظ کن



بگم آمین؟

آمین

 

[Diako]

دومین روز از روز فراق ! . . . ابرها هنوز در آسمان اند

فرسنگها فاصله بین دو انسان

شاید بین یک فرشته و شاید یک انسان

گوش کن . . . صدای موسیقی متن نمایش سرنوشت ما را

می شنوی ؟

می شنوم

می شنوی

 

[Diako]

دلم آرام نمی گیرد

کاش یقین داشتم که آسمان آنجا هم همین رنگ است

اما همین رنگ نیست

این را هزاران بار می دانم و احساس می کنم

که این روزها . . . آسمان هیچ کجا یک رنگ نیست

 

[Diako]

نیمه های شب بود
ترانه های دلنشین جیرجیرک های باغ همسایه
به صدای هیجان انگیز سگ های کوچه
گره می خورد . . .

 

[Diako]

اگر امروز را هم
به روزهای غیبت ات
اضافه کنم
هزار و سیصد و هشتاد و هفت روز است که نیستی . . !