زبان شعر:
زبان اشعار شما بسیار دلنشین است و لحن زیبایی دارند. از کلمات به درستی استفاده شده و واژه ها متناسب با مفهوم در جمله قرار گرفته‌اند.
صنایع ادبی:
شما از آرایه های استعاره، تشخیص، تشبیه و کنایه بهره برده اید.
شما بیشتر از آرایه تشبیه استفاده کرده‌اید:
خانه دل. کلبه روح. ای نور چشم...
در برخی بیت ها کنایه دیده می شود:
پر پر می شوم.
گشته خم زانوی من بشکسته این پهلوی من
مثال تشخیص یا استعاره:
باران غم ها به دستم می دهد.
ای قرص ماه
مضمون و پیام شعر:
شعر عاشقانه‌ست و عاشق از احوال خودش سخن به میان آورده است. او خوشی را زمانی می پندارد که معشوق در کنارش باشد. او می گوید زمانی که تو می روی دلم پریشان و بی قرار می شود و گویی تحمل دوری را ندارد.
مضمون شعر زیباست و آرایه ها و چینش واژگان بر زیبایی آن افزوده است.
شکل و نمای شعر:
بیشتر اشعار در قالب غزل هستند. در شعر پیر شدم پیر شدم از همه دلگیر شدم، قافیه مصراع اول تفاوت دارد که در این صورت قالب قطعه است نه غزل. این قالب درست است اما اگر می‌خواهید مانند دیگر اشعارتان غزل باشد می توانید قافیه مصرع اول را عوض کنید. چرا که غزل زبان دل و عشق است.
تکلیف و تالیف شعر:
شما توصیفات خلاقانه ای به کار برده‌اید تا مضمون مورد نظر را به خوبی به خواننده منتقل کنید. آنجا که معشوق را به پرستویی تشبیه کرده‌اید که از پیش شما کوچ کرده است زیبا و دلنشین است. تعبیر هایی که استفاده کرده‌اید خواننده را به وجد می آورد.
نوع شعر:
همانطور که گفته شد بیشتر اشعار در قالب غزل سروده شده‌اند و به خوبی پرورش یافته‌اند. این طور که به نظر می رسد شاعر با وزن و قافیه آشنا بوده و برای همین شعر باقاعده است. دو تا از اشعار هم قالب قطعه دارند.
