هنری عکاسی خیابانی

[ماه تیتی]

 

[ماه تیتی]

 

[ماه تیتی]

. سبک خیابانی به چند دسته تقسیم می شود که مهمترین آن در ایران، عکاسی خبری است.

در ادامه شما را با قوانین آشنا می کنیم:

ثبت عکس در فضاهای عمومی:
اینکه محیط عمومی و خصوصی مشخص باشد، بر اساس عرف جامعه تعیین می شود.

محیط یا فضایی که اشخاص زیادی می توانند بدون اجازه رفت و آمد کنند را محیط عمومی می گویند.

مثل ادارات، خیابان ها، سازمان ها و شرکت ها.

پس عکاسی در فضای عمومی طبق قانون عکاسی خیابانی ایران، آزاد است.

 

[ماه تیتی]

ثبت عکس در فضاهای نیمه دولتی و نیمه خصوصی:
ابتدا در نظر داشته باشید که تعیین فضای نیمه خصوصی بر عهده اماکن است. مثل رستوران، سالن ورزشی و همایش.

برای عکاسی از مکان های نیمه خصوصی لازم است که از مدیر یا صاحب آن جا حتما مجوز بگیرید.

 

[ماه تیتی]

ثبت عکس از حریم و فضای خصوصی:
محیط یا فضایی؛ که مربوط به شخص است؛ و اطلاعاتی دارد؛ که تمایل ندارد اطلاعات فاش شود؛ حریم خصوصی می گویند.

طبق قانون عکاسی خیابانی ایران، عکاسی از حریم خصوصی ممنوع است.

حریم خصوصی در ایران شامل خانه، مسافرخانه، هتل و هرجایی که فرد سکونت دارد می شود. در ایران حتی عکاسی از چهره افراد جزء حریم خصوصی است.

تنها با اجازه از فرد می توانید عکاسی کنید. البته اگر چهره فرد در عکس مشخص نباشد نیاز به اجازه نیست.

به غیر از چهره افراد؛ بعضی از مکان هایی که در را*بطه با امنیت کشور هستند؛ مثل کلانتری ها؛ عکاسی ممنوع می باشد.

 

[ماه تیتی]

ثبت عکس از حریم خصوصی مسئولین و سلبریتی ها:
برای افراد شناخته شده و مشهور، قوانین عکاسی خیابانی صدق نمی کند.

افرادی که مقامی دارند یا معروف هستند؛ به دلیل ارتباط با مردم؛ و اینکه می توانند الگو باشند؛ عکسان اجازه دارند بر آن ها نظارت داشته باشند.

پس ثبت تصاویر از چهره ورزشکاران، بازیگران و مسئولین قانونی است.

در کل عکاسی از مغازه ها، ترافیک، دست فروش ها و هر عکاسی که چهره افراد مشخص نباشد قانونی است.

نکته قابل توجه این است که عکاسی خبری و خیابانی پر دردسر است.

اما از آن جایی که مخاطب زیادی دارد؛ و تاثیر گذار است؛ بهتر است از ابتدا قوانین عکاسی خیابانی ایران را در نظر داشته باشید؛ و به دنبال فکرهای ناب و خاص باشید.