قصه‌های خیالی ما | کاربر انجمن کافه نویسندگان

[Manila]

اگـه وجــود خـــــــدا ﺑـــــــــــاورت بــشــه

خـــــــــــــــدا یــه نـــقــــــطــه میندازه زیــر بــاورت …

مـــیـــشــه: ﻳــــــــــــــــﺎﻭﺭﺕ …

به هــﻤﻴــﻦ ﺭﺍﺣـــﺘــى

 

[Manila]

مثل ساحل آرام باش…

خواهی دید که دیگران مثل دریا بی قرارت می شوند…

 

[Manila]

دیدن هر بامداد ، اتفاق ِ ساده ای نیست …

خوشایند است و تکرار ناپذیر ؛

گنجشک ها بیخود شلوغش نمیکنند …

 

[Manila]

حس قشنگی ست …

بودن انسان هایی که به یک چشم بر هم زدن

دلت را پر از حس زیبای به پرواز در آمدن ، میکنند …

 

[Manila]

میان مرغان مهاجر آن که در انتهاست شاید ضعیف ترین باشد …

شاید امّا …

دل بسته ترین است …

 

[Manila]

ذهن ما باغچه است

گل در آن باید کاشت

گر نکاری علف هرز در آن می روید

زحمت کاشتن یک گل سرخ

کمتر از زحمت برداشتن هرزگی آن علف است

 

[Manila]

تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد

چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد

گر چشمه زمزمی و گر آب حیات

آخر به دل خاک فرو خواهی شد

 

[Manila]

بعضــــی از آدم ها

فقط …

از دور آدم انـــد !

 

[Manila]

زندگی رسم خوشایندی است

زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ

پرشی دارد اندازه عشق

زندگی چیزی نیست که ل*ب طاقچه عادت از یادمن و تو برود

” سهراب سپهری “

 

[Manila]

گاهی ارزش واقعی یک لحظه را ،

تا زمانی که به یک ” خاطره ” تبدیل شود ؛

نمی فهمیم …