هیچ کس نمیداند در پس روشنایی فردا سرنوشت او را به کجا خواهد کشانید!
و اما این پرندگان سبکبال که از پروازی به پرواز ابدیت بال گشوند.
ای مردمان اوج گرفته به معراج! دلهایمان بر انچه که بر شما گذشت غمنامه سر میدهد و همواره یادتان جاودانه خواهد ماند.?
شباهنگام یادتان شمع میشود و پشت پنجره های بیرحم این شهر برایتان دست تکان خواهیم داد.
یادتان گرامی...
۱۷۶رویا در بامداد یک سال پیش به اشتباه غروب کرد و به فراموشی سپرده شد اما آنچه که اندوه مرا دوچندان میکند سقوط هزاران آرزویی است که هرروز در خاموشیه گوشه کنار های همین شهر اتفاق میافتد بی آنکه کسی بداند و ما این روز ها چه عجیب در یک جمله تعریف میشویم:چه میکنند با ما!