همگانی [ جبران خلیل جبران ]

آن‌گاه که عشق تو را می‌خواند، به‌ راهش گام نه!
هرچند راهی پرنشیب، آنگاه که تو را زیر گستره بال‌هایش پناه می‌دهد، تمکین کن!
هرچند تیغ پنهانش جانکاه، آن‌گاه که باتو سخن آغاز کند، بدو ایمان آور!

حتی اگر آوای او رویای شیرینت را درهم‌کوبد، مانند باد شرطه که بوستانی را…
 
  • Like
واکنش‌ها[ی پسندها]: Farzane
عشق هنگامی که شما را می پرورد
شاخ و برگ فاسد شده را هرس می کند
 
یک دیگر را دوست داشته باشید
اما از عشق غل و زنجیر نسازید، بگذارید فضاهایی آزاد در با هم بودن‌تان باشد سرو و بلوط در سایه یک دیگر رشد نمی‌کنند…
 
کی این تاپیک رو خونده (کل خوانندگان: 2)
عقب
بالا پایین