ابلوموفیسم~

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

گاهی آماده‌ام همه چیزم را بدهم تا هیچ پیوندی با جهان انسان ها نداشته باشم.

|آلبرکامو|​

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

فقط اون‌جايي که هوشنگ ابتهاج ميگه:
"نمی دانم
چه می‌خواهم بگویم
غمی در استخوانم
می گدازد"

​

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

از گابریل گارسیا پرسیدند: اگر بخواهی کتابی صد صفحه‌ای درباره امید بنویسی، چه می‌نویسی؟

گفت ۹۹ صفحه رو خالی میذارم صفحه آخر، سطر آخر می نویسم: یادت باشه دنیا گرد است، هر وقت احساس کردی به آخر رسیدی شاید در نقطه شروع باشی. زندگی ساختنی است، نه ماندنی، بمان برای ساختن، نساز برای ماندن...
منتظرنباش کسی برایت گل بیاورد، خاک را زیر و روکن، بذر را بکار، از آن مراقبت کن، گل خواهد داد...
​

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

و آنی را که دوست داری
نصف دیگر تو نیست!
این تویی، اما جایی دیگر...​

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

پس اون «دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور» ما چی شد آقای قاضی؟​

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

يک آمدنِ بعید یعنی تو
صد پنجره انتظار یعنی من​

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

دروغ سیزده مال اونیه که کل سال راست میگه نه تو

رومن​

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

دلم برای تو تنگ است و خوب میدانی
چقدر دوری و من بی تو، ابرِ بارانی

دلم هوایِ دو فنجان چای و لبخندت
دلم هوای تو و یک سکوتِ طولانی...

?#معصومه_صابر​

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

‏یه مرحله‌ از زندگی هست که آدمیزاد از هرکسی و هرجایی که بهش تعلق داره، دل میکَنه و میره.
ولی یه نقطه هست که آدم به خودش میاد و میبینه به هیچ‌جا تعلق نداره، هیچکس نیست که حتی ترکش کنه...
​

 

[ابتـهاجابتـهاج عضو تأیید شده است.]

جان رفت،
و ما به آرزویِ دل نمی رسیم ...

#وحشی_بافقی ​