[مَن]

[Lidiya]

من آدم ها را
با فراموش کردنِ شان
می بخشم! ​

 

[Lidiya]

من متولد شده ام که اشتباه کنم،
نه اینکه جعلی، کامل باشم... . ​

 

[Lidiya]

خوش به حال من که تو را دارم! ​

 

[Lidiya]

اندکی غرور؛ به آدم کمک می کند فاصله اش را حفظ کند. ​