امشب یکی دیگه از قسمت های مبهم ذهنم ُ برات رو می کنم
چمدونم ُ بستم و فردا یه راه تازه ی دیگه رو شروع می کنم
...
راهی که از زیبایی های عشق و امید پره ...
راهی که ...
نمی دونم ! شاید دوباره سرم به سنگ بخوره !
ولی امیدوارم که توش پر از اتفاق های نو باشه
شاید به هیچ جا نرسم ولی همین بسه که شروعش با اسم تو باشه