دلنوشته ♥ دلـــنوشــــتـه هـاي ِ رامـیـن ِ اقـتـصــاد ♥

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

و سرخي گونه هايت
خشمي است صامت
آنگونه كه قامت مصلوب مسيح
نوشم باد
افزون تر!

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

جادوي مهرت
شهواني ترين مهرباني ها را
بر نقاب خاك سرشار مي كند
و من
وحشيانه ترين دوست داشتن ها را.

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

شرم كودكانه ات
گريزگاهي است
آني كه بي پروا مي شكند.
كابوسي است
ابراهيم را
براي ايثار عشق
با دشنه!

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

رنج تداوم چشمان توست
ليلا !
ومشتاقي گناه ناكرده من.
بيكرانه ام باد...

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

درخت سیب تنها
در پناه شاخه هایت،
جان می گیرد
پرنده زمستان گریز.

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

بی خوابی
وحشت شب را می درد.
و ما استوار می مانیم،
تا بهاری
ابدی...

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

ترا گم شده ام

صدا به صدا

و نگاه از نگاه آن سوتر.

تو می تراوی

شهوت تجزیه می شود

و موریانه ها با درخت دوست می شوند!

بهار کوچکم می خندد

به همین سادگی...

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

قحطی واژه ها که آوار می شوند،

چشمانت حرف می زنند...

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

افسون چشمانت را

خيانت خاک جادو كرده است

و جذابيت لبانت

ترنم های عاشقانه را

مرثيه می خواند .

عريانی كودكانه ات

محكوم اين ستم نبود

شايد !

 

[DiakoDiako عضو تأیید شده است.]

سردی گونه هايت

زمستانی ترين حس بودن را

سرشار می كند

و خنده های سرگردانت

در بی كسی اندوه بار خاطرات گم

يخ می زنند .