مشاعره | مشاعره با اشعار مـولانا |
- نویسنده موضوع m.amir
- تاریخ شروع
ای خان و مان بمانده و از شهر خود جدا
شاد آمدیت از سفر خانه خدا
شاد آمدیت از سفر خانه خدا
ای خدا این وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن
نیست از عاشق کسی دیوانهتر
عقل از سودای او کورست و کر
عقل از سودای او کورست و کر
روز تویی، روزه تویی، حاصل دریوزه تویی
آب تویی، کوزه تویی، آب دِه این بار مرا
آب تویی، کوزه تویی، آب دِه این بار مرا
الست عشق رسید و هر آن که گفت بلی
گواه گفت بلی هست صد هزار بلا
گواه گفت بلی هست صد هزار بلا
آن مار ابله خویش را بر خار میزد دم به دم
سوراخ سوراخ آمد او از خود زدن بر خارها
بی صبر بود و بیحیل خود را بکشت او از عجل
گر صبر کردی یک زمان رستی از او آن بدلقا
سوراخ سوراخ آمد او از خود زدن بر خارها
بی صبر بود و بیحیل خود را بکشت او از عجل
گر صبر کردی یک زمان رستی از او آن بدلقا