مایکل جکسون

[CheatCheat عضو تأیید شده است.]

در ماه مارس سال ۱۹۸۸ جکسون زمینی در نزدیکی شهر سانتا ینز، کالیفرنیا خریداری کرد تا مزرعهٔ نِوِرلَند[پ ۴] خود را با هزینه‌ای معادل ۱۷ میلیون دلار در آن جا بسازد. وسعت این ملک شخصی ۱۱ کیلومتر مربع بود. جکسون نورلند را با یک شهربازی، باغ وحش، سالن سینما، چندین استخر، چندین زمین بازی و ۴۰ نگهبان تکمیل کرد. در سال ۲۰۰۳ ارزش این ملک را ۱۰۰ میلیون دلار برآورد کردند.[۱۰۵]

 

[CheatCheat عضو تأیید شده است.]

در سال ۱۹۸۹ درآمد جکسون ۱۲۵ میلیون دلار تخمین زده شد و باعث شد به یکمین سرگرمی‌ساز آمریکایی تبدیل شود که درآمدی بالاتر از ۱۰۰ میلیون دلار در یک سال داشت. این رکورد در کتاب گینس ثبت شد.[۲] کمی بعد، او اولین فرد غربی بود، که در یک آگهی تلویزیونی اتحاد جماهیر شوروی ظاهر شد.[۱۰۶] موفقیت‌های مایکل سبب شد که وی لقب «پادشاه پاپ»[پ ۵] (پادشاه موسیقی پاپ) را دریافت کند؛ عنوانی که ایده‌اش از جانب الیزابت تیلور، بازیگر برندهٔ اسکار و دوست صمیمی مایکل مطرح شده بود. الیزابت تیلور هنگامی که جایزهٔ «هنرمند دهه» را در سال ۱۹۸۹ به مایکل تقدیم می‌کرد، او را پادشاه حقیقی پاپ، راک و سول توصیف کرد:[۱۰۷]

 

[CheatCheat عضو تأیید شده است.]

مایکل در واقع یک شخصیت مورد علاقهٔ جهانی برای تمام سنین است… یک نابغه کیست؟ یک اسطورهٔ زنده چیست؟ یک ابر ستاره چیست؟ «مایکل جکسون». او تمام این چیزهاست؛ و وقتی فکر می‌کنید که همه‌چیز را دربارهٔ او می‌دانید؛ او چیزهای بیشتری رو می‌کند.

اجرای زندهٔ ترانهٔ «تو آنجا بودی»[پ ۶] توسط جکسون در شصتمین زادروز سامی دیویس جونیور در ۱۹۸۹ نامزد دریافت جایزهٔ اِمی شد.[۱۰۸]

 

[CheatCheat عضو تأیید شده است.]

برای قدردانی از تأثیراتی که مایکل در دههٔ هشتاد میلادی گذاشت، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، جرج اچ دبلیو بوش جایزهٔ مخصوص «هنرمند دهه» را در کاخ سفید به او تقدیم کرد. جرج بوش، مایکل را به خاطر «عظمت محبوبیتش» تحسین نمود.[۱۰۹] از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ جکسون مبلغ ۵۰۰ هزار دلار، به «بنیاد یونایتد نگرو کالج» بخشید.[۱۱۰] او همچنین تمام سود حاصل از ترانهٔ «مرد درون آینه» را وقف کارهای خیریه کرد.[۱۱۱]

 

[CheatCheat عضو تأیید شده است.]

در ماه مارس سال ۱۹۹۱ مایکل قراردادش را با شرکت سونی به ارزش ۶۵ میلیون دلار تمدید نمود. این قرار در آن زمان بزرگ‌ترین قرارداد یک هنرمند در طول تاریخ بود.[۱۱۲] در حال حاضر (سال ۲۰۱۰) بزرگ‌ترین قرارداد جهان باز هم بین سونی و بنیاد مایکل جکسون با ارزش ۲۵۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۰ بسته شده‌است.[۱۱۳]

 

[CheatCheat عضو تأیید شده است.]

هشتمین آلبوم استودیویی مایکل با نام خطرناک[پ ۷] در سال ۱۹۹۱ منتشر شد. خطرناک تا سال ۲۰۰۸ هفت میلیون نسخه در آمریکا و ۳۲ میلیون نسخه در سراسر جهان فروش داشته‌است و هم‌اکنون جزء بیست آلبوم پرفروش جهان است. تدلی رایلی (کسی که سبک نیو جک سوینگ را بنیاد نهاد) یکی از تهیه‌کننده‌های این آلبوم است و توانست جکسون را راضی کند که برای نخستین‌بار در آلبومش از رپ استفاده کند. از سبک‌های اصلی این آلبوم، نیو جک سوینگ بود. تا به امروز موفق‌ترین آلبوم در سبک نیو جک سوینگ، آلبوم خطرناک است.[۱۱۴][۱۱۵] این آلبوم دربردارندهٔ ۱۴ ترانه است که ۹تای آن‌ها در قالب تک‌آهنگ منتشر شد. بیشتر ترانه‌های این آلبوم دربارهٔ وحدت نژادها، برادری و برابری میان مردم جهان، بهبود وضعیت زمین و نفی خیانت هستند. در پایان سال ۱۹۹۲ آلبوم خطرناک و تک‌آهنگ «سیاه یا سفید» از همین آلبوم به ترتیب، به عنوان پرفروش‌ترین آلبوم و پرفروش‌ترین تک‌آهنگ جهان در سال ۱۹۹۲ شناخته شدند. همچنین جکسون در این سال جایزهٔ «پرفروش‌ترین هنرمند دههٔ ۸۰» را از طرف جایزهٔ موسیقی بیلبورد دریافت کرد.[۱۱۶]

 

[CheatCheat عضو تأیید شده است.]

مایکل بنیاد دنیا را التیام بده را در ۱۹۹۲ بنیان‌گذاری کرد. سازمان خیریه‌ای که کودکان بی‌بضاعت را در مناطق مختلف جهان سرپرستی می‌کرد. این بنیاد همچنین میلیون‌ها دلار صرف کمک به کودکان بیمار و جنگ‌زدهٔ کشورهای مختلف هزینه می‌کرد. مایکل از طریق این بنیاد ۴۶ تن مواد غذایی و دارو را برای مردم درگیر در جنگ سارایوو فرستاد. در ۱ مه ۱۹۹۲، جرج اچ. دابلیو بوش، رئیس‌جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا، در مراسم اهدای جایزهٔ نقطه‌های نور مایکل را به کاخ سفید دعوت کرد. جرج بوش در همان ابتدا از حضور مایکل جکسون به عنوان مهمان ویژه‌اش تشکر کرد و گفت: «از زمان آمدن گورباچف به اینجا، این قدر شور و هیجان [در کاخ سفید] ندیده بودم.» در ادامه، پس از اهدای جوایز، جرج بوش از مایکل تقدیر کرد:[۱۱۷]

 

[CheatCheat عضو تأیید شده است.]

«می‌خواهم از مایکل جکسون برای حضور در اینجا برای کمک کردن در اهدای جوایز تشکر ویژه بکنم. کارهای مایکل در حق کودکان محروم و معلول نشانگر تعهد عمیق وی به آن‌هاست؛ و من خوشحالم که او را به عنوان «سفیر [سازمان خیریهٔ] نقاط نور» معرفی کنم. ما برای شما آرزوی بهترین‌ها را می‌کنیم قربان، به همان صورت که خودتان در زندگی بچه‌ها نور به ارمغان می‌آورید.»

در همین سال، جکسون دومین و آخرین کتاب‌اش را با عنوان رقصاندن رؤیا که دربرگیرندهٔ اشعار، سروده‌ها و داستان‌های نوشته شده توسط خودش بود منتشر کرد.[۱۱۸]

 

[CheatCheat عضو تأیید شده است.]

تور جهانی خطرناک در ۲۷ ژوئن ۱۹۹۲ از آلمان آغاز شد، و در ۱۱ نوامبر ۱۹۹۳ در مکزیک خاتمه یافت. مایکل در ۶۷ کنسرت برای ۳٬۶ میلیون نفر برنامه اجرا کرد. برای هر کدام از کنسرت‌ها ۲۰ عدد کامیون دربرگیرندهٔ تجهیزات به محل برگزاری برده می‌شد. تمام درآمد حاصل از این کنسرت‌ها که ۱۰۰ میلیون دلار بود، وقف بنیاد دنیا را التیام بده و دیگر سازمان‌های خیریه شد.[۱۱۹][۱۲۰][۱۲۱] این تور به بزرگ‌ترین تور زمان خود تبدیل شد و رکورد تو جهانی بد را شکست.[۱۲۲] جکسون حق پخش تلویزیونی تور جهانی خطرناک در ازای ۲۰ میلیون دلار به شبکهٔ اچ‌بی‌او[پ ۸] فروخت. این قرارداد تا به امروز نیز گران‌ترین قراردادی است که برای پخش تلویزیونی یک تور بسته شده‌است. وقتی شبکهٔ اچ‌بی‌او اولین قسمت از تور خطرناک را پخش کرد، به بالاترین میزان بیننده در تاریخ تأسیس‌اش دست یافت.[۱۲۳]

 

[CheatCheat عضو تأیید شده است.]

بعد از بیماری و مرگ رایان وایت، مایکل به جلب توجه عموم نسبت به بیماری ایدز کمک کرد، بیماری‌ای که در آن زمان هنوز جنجال‌برانگیز بود. او در مراسم آغاز ریاست جمهوری بیل کلینتون به‌طور علنی تقاضا کرد که بودجهٔ بیشتری برای کمک به بیماران مبتلا به ایدز و تحقیقات مربوط به این بیماری اختصاص داده شود. او در این جشن دو آهنگ «خیلی زود رفت» و «دنیا را التیام بده» را اجرا کرد.[۱۲۴] در یک بازدید مشهور از آفریقا، جکسون از چند کشور این قاره بازدید به عمل آورد، که گابون و مصر در میان آن‌ها بودند. یکمین توقف او در گابون با استقبال جمعیت ۱۰۰٫۰۰۰ نفری همراه بود، که لباس‌ها و علائم بومی به تن کرده بودند و برخی از آن‌ها علائمی در دست داشتند که معنی می‌شد:[۱۲۵] «به خانه خوش آمدی مایکل». در سفرش به ساحل عاج، رئیس قبیله بر سر او تاجی نهاد و او را «پادشاه ثانی» (به معنی: پادشاه دوم) نامید.[۱۲۵] سپس او از بزرگان و دولتمردان به زبان‌های فرانسوی و انگلیسی تشکر کرد، اسناد رسمی پادشاهی خود را امضاء نمود و در حالی که رقص‌های رسمی را نظاره می‌کرد، روی تخت پادشاهی از طلا نشست.[۱۲۵]