شعر « سفر به سراسر جهان »

[سُرمه.]

"چه کنم که توان از من می‌گریزد
وقتی که نام کوچک او را
در حضور من به زبان می‌آورند..."

- آنا آخماتووا
برگردان: احمد پوری.

 

[سُرمه.]

"ستاره را بر زخمم مالیدم
همچون مداد پاک‌کن
آن گاه زخمم پرتویی شد
که قلمم را مانند دوات در آن فرو می‌برم
و می‌نویسم
می‌خواهی راز اقتدارم را بدانی؟
زخمم هرگز خشک نمی‌شود."

- غاده‌السمان
برگردان: عبدالحسین فرزاد.

 

[سُرمه.]

"‏تو به من
یک‌ حبه نمک می‌دهی
ارمغان دریایی، بی‌سفر
به تو، من
یک‌ چکه باران می‌دهم
از دیاری که در آن هیچ‌کس نمی‌گرید."

- بوبروسکی
برگردان: بیژن الهی.