چالش [تمرین نویسندگی]6️⃣

[-ALI--ALI- عضو تأیید شده است.]

ممنونم از همه‌ی شرکت کنندگان گرامی

۳ پایان‌بندی با “امتیاز مساوی” به عنوان برترین انتخاب شدند.



@RPR" ​

و در آن ابدیت بی‌رحم، جایی که خاطرات، سنگین‌تر از هر زنجیری بر روح می‌نشستند و آرزوها، مدت‌ها بود که در غبار بی‌زمانی مدفون شده بودند، انسان‌ها دریافتند که جاودانگی، نه موهبتی آسمانی، که نفرینی ازلی بود که هر روز، بار دیگر، آغاز می‌شد.​

(ابدیّت به عنوان نفرین) → ادبیات قوی و تأثیرگذار.

• انسجام منطقی: (توصیف عمیق از رنج جاودانگی)
• اثر احساسی: سنگین، فلسفی و غم‌انگیز.
• پرداخت شخصیت‌ها: کلی، اما با فضای داستان هماهنگ.
• ابهام یا وضوح: کمی پیچیده، اما قابل درک.
• نوآوری: تصویرپردازی قوی از نفرین جاودانگی.
• زیبایی ادبی: بسیار قوی و شاعرانه.



@زهرا سلطانزاده ​

وقتی هیچ‌کس نمی‌میرد و هیچ‌چهره‌ای هرگز پیر نمی‌شود، زندگی آرام‌آرام معنا را از دست می‌دهد. دیگر کسی عجله‌ای برای دوست داشتن ندارد، دیگر دلیلی برای آشتی کردن نمی‌ماند. ما به‌جای جاودانگی، به بی‌هدفی رسیدیم. و تازه آن‌وقت بود که فهمیدیم، مرگ نه مجازات، که تنها تذکر لطیف هستی‌ست؛ نعمتی فراموش‌شده، که حضورش به هر لحظه‌ی زندگی وزن می‌داد​

(مرگ به عنوان موهبت) → فلسفی و انسانی.

• انسجام منطقی: (تضاد بین جاودانگی و معنا)
• اثر احساسی: تأمل‌برانگیز و غمگین.
• پرداخت شخصیت‌ها: منطقی و انسانی.
• ابهام یا وضوح: روشن اما عمیق.
• نوآوری: ایده جالب (مرگ به عنوان موهبت).
• زیبایی ادبی: روان و زیبا.



@(SINA)​

و وقتی قرن‌ها گذشت و هیچ‌کس پیر نشد، تازه فهمیدیم که ترسِ رفتن، جای خودش را به ترسِ ماندن داده… و جاودانگی، فقط نام دیگری برای تنهایی‌ست.​

(تنهایی در جاودانگی) → عمیق، نوآورانه و زیبا.

• انسجام منطقی: (پیوند جاودانگی و تنهایی)
• اثر احساسی: عمیق و غم‌انگیز.
• پرداخت شخصیت‌ها: طبیعی و انسانی.
• ابهام یا وضوح: روشن و تأثیرگذار.
• نوآوری: ایده تازه (جاودانگی = تنهایی).
• زیبایی ادبی: ساده اما قوی.​

---

جوایز تا آخر شب اهدا خواهند شد.
قلمتان درخشان



[INFORMATION]کاربران عزیز میتوانید همچنان در این تاپیک فعالیت داشته و تمرین کنید.[/INFORMATION]​

 

[یمنایمنا عضو تأیید شده است.]

بدقولی‌هایم کور و کر شوند انشاالله بلکه من بتوانم روزی یک حس فراموش نشدنی برای تو باشم؛ همان حسی که عشق را در چشمان تو بوسه بزند.

 

[immortall]

و در پایان، فهمیدیم که پیر نمی‌شویم؛
فقط خاطره‌هایمان است که بر دوشِ زمان، سنگینی می‌کند.چه دنیای پرهیاهویی می‌شود، نه؟
انسان‌ها در چرخه‌ی بی‌پایانِ اکنون گیر می‌کنند

 

[حسین یحیائی]

به چی فکر میکنی رفیق؟ ما که پیر نمیشیم !!! زندگی ابدی چیزه بدی هم نیست بنظرم هان؟
زندگی ابدی؟ همه ما این موهبت جاودانگی نصیبمون نمیشه و ممکنه مرگ یه جایی پیدامون کنه و یقمون رو بگیره
اوهوم !!! ممکنه ، آره امکانش هست (با خنده ادامه میدهد) پس باید چیکار کنیم استاد؟!!!
(خیلی جدی پاسخ میدهد) زمانی که داریم را هدر ندیم و به بهترین روش ممکن ازش استفاده کنیم ممکنه اونقدر خوش شانس نباشیم یا فرصت نداشته باشیم که از زندگی ابدی استفاده کنیم پس اونو هدر ندیم.