دلنوشته‌ی فرمێسکی کانی | به قلم ریپر

[سونی]

دڵم، بە شێوەی گۆرانییەکی بێ‌دەنگ،
لە ناو ئاوی گریان، دەهەڵسێنێت.
هەر گۆرانییەک، بە تۆ دەگوێم،
هەر ئاهم، بە نغمەی خۆشەویستی دەگۆڕێت.

قلبم مثل آواز بی‌صدایی‌ست،
در میان اشک‌ها، زمزمه می‌شود.
هر آهنگی با یاد تو شنیده می‌شود،
هر آهی به نغمه‌ی عشق تبدیل می‌شود.​

 

[سونی]

ئەو خۆشەویستییە، کە بە تۆ بوو،
ئێستا بە شێوەی گۆرانییەکی خەمگین، دەژیت.
هەر شەو، بە دەنگی ئاهم دەگوێم،
هەر ڕۆژ، بە بیرت دەدەستم، بە خۆرەشەی خۆم.

آن عشقی که برای تو بود،
حالا مثل آواز غمگینی زندگی می‌کند.
هر شب، صدای آه‌هایم را می‌شنوم،
هر روز، با یادت زندگی می‌کنم، با خورشید خودم.

پایان​

 

[Noghre]