می‌دونی چی عجیبه؟
این که آدم از یه جایی به بعد دیگه نمی‌افته. میره پایین، ولی دیگه براش مهم نیست اسمش سقوطه یا پرواز.
همینجوری ول میشی تو هوا، دست‌و پا نمیزنی چون می‌دونی فایده نداره.
من الان دقیقاً اونجام.
یه جایی بین بالا و پایین که فرقی نداره تهش چی میشه.
نه کسی هست که دستم رو بگیره، نه خودم حالشو دارم واسه نجات خودم دست دراز کنم.
یه زمانی فکر می‌کردم افتادن درد داره.
ولی نه، دردش وقتی بود که زور میزدم نیفتم.
الان؟ الان فقط دارم میرم پایین و جالبه که آرومم.
تهش رو نمی‌دونم چیه، ولی دیگه برام مهم نیست.
شاید دارم می‌افتم، شاید دارم خلاص میشم.
