چالش [ تمرین نویسندگی ] 12

[Tiam.R]

سیاهیه آسمان شب و ماهی که مانند الماس می‌درخشد.
باد سرد، ارمغان پاییز برای درختان.
تو کنار من ل*ب دریا و عشقی که تنها موج‌ها از آن باخبرند.

 

[Tiam.R]

صدایی در دل شب. نفس‌هایی نامنظم و قلبی نا آرام. نسیمی آرم،موهایی پریشان.

 

[Tiam.R]

کوچه تنهایی. مردی دل‌شکسته، دختری گریان.
سکوت تلخ و بارش باران. ماه کامل درپشت ابر.

 

[Tiam.R]

موهای بلندش، آبشار سپید.
چشم‌های سیاهش، آسمان شب.
گونه‌ی سرخش، سیب بهشتی.
دامنه پاکش، باغ لاله‌‌زار.
صدای نازش، ترانه‌ی بلبل.

 

[ballerina]

آفتاب سوزان ظهر، رقص موهای مشکی در باد، سایه‌ای بلند روی زمین، تنهای تنهای، در میدان نبرد، صدای فریاد آهنینن، پروانه‌ای روی گل‌های سرخ آتشین، پرواز در آسمان آبی بیکران.
پایان.

 

[سارا مرتضوی]

سکوت مه‌آلود، بوی آهن زنگ‌زده، دیوارهای ترک‌خورده با لکه‌های تیره.
آینه‌ای ترک‌دار، انعکاس ناقص اتاق و سایه‌ای بی‌چهره پشت شانه.
راهروی باریک، قاب عکس‌های کج، چشم‌های بی‌نور در نگاه ثابت.
طنابی آویخته از سقف، گره سفت، تاب آرام در هوای سرد.
رد پاهای گل‌آلود تا در نیمه‌باز، فضای سیاه پشت آن، سرمای مرطوب.
درختان خشک حیاط، شاخه‌های گره‌خورده، مه غلیظ میان تنه‌ها.
سایه‌ای بلند و ثابت، بی‌جزئیات، نزدیک‌تر با هر نگاه، بی‌حرکت اما پر از نگاه.

یکی از رمان‌هام این حالت زیاد داشت، ناظر بهش ایراد گرفت، تگ خوب روش خورد.

 

[زهرا سلطانزاده]

زیرزمین متروک. دیوارهای نم‌زده، لکه‌های خون تازه روی سنگ‌ها. میز فلزی خراشیده، تیغه‌ای کج میان خرده شیشه‌ها. چراغ مه‌آلود سقفی، سایه‌ها کشیده و سنگین. پنجره کوچک با قاب شکسته، صدای قطره خون روی کف سرد.