چالش [ تمرین نویسندگی ]2️⃣3️⃣

[لیلا مرادی]

از این می‌سوزم که چرا خدا مجازات گناه‌های من را با گرفتن جان تو گرفت.

 

[malihe]

پدرم دختردار شد تا چون ابراهیم برای اسماعیل‌اش ذبح کند.

 

[سونی]

تابِ خالی هنوز می‌جنبَد.

 

[سونی]

دلش جواب برمی‌گردم را باور کرد، پاهایش نه...

 

[S. Ghazal]

فراموش کردن بدترین خاطرات، نعمت بزرگی است که نصیب ما نمی‌شود!

 

[هویار]

تپانچه هم باور نکرد من چه کردم.

 

[ZeinabHdm]

روی پارچه را کنار زد؛ از تن تنومند فرزندش تنها یک پلاک مانده بود.

 

[ZeinabHdm]

با دستانی لرزان روی شیشه یخ زده نوشت: قراز به رفتن نبود اما من طاقت ماندن نداشتم.

 

[ZeinabHdm]

نگاه اشک‌بارش را به سنگ مقابل دوخت؛ رویش نوشته بود: آمدم، تنهایی نصیبم شد و در نهایت رفتم.