نظارت همراه رمان عروسک شیشه‌ای | ناظر: Noghre

[Tiam.RTiam.R عضو تأیید شده است.]

نویسنده عزیز، از اینکه انجمن کافه نویسندگان را برای ارتقای قلم خود و انتشار آثار ارزشمندتان انتخاب کردید، نهایت تشکر را داریم.
لطفا پس از هر پارت گذاری در گپ نظارت اعلام کنید. تعداد مجاز پارت در روز 3 پارت می باشد. در غیر این صورت جریمه خواهید شد.
پس از هر ده پارت، رمان شما باید طبق گفته های ناظر ویرایش گردد وگرنه رمان قفل می شود.
پس از ویرایش هر پستی که ناظر در این تاپیک ارسال کرده است، آن را نقل قول زده و اعلام کنید که ویرایش انجام شده است.
از دادن اسپم و چت بی مربوط جدا خودداری کنید

نویسنده: @فریبا احتشام
ناظر: @Noghre
لینک تاپیک تایپ:

ف

در حال تایپ موضوع 'عروسک شیشه‌ای | فریبا احتشام'

11/13/25

عنوان : عروسک شیشه‌ای
ژانر : ژانر: تراژدی/ روانشناختی/ معمایی
ناظر: @Noghre
نویسنده : فریبا احتشام
خلاصه : تارا، دختری که زندانی یک آسایشگاه متروک شده. روز‌ها و سال‌هایی زیادی را، در آن محیط وهم‌آلود، سپری می‌کند. او، به هر ریسمانی، برای فرار از آن‌جا، چنگ میزند، ریسمانی مثل مرگ و زندگی دوباره.

• فریبا احتشام
• پاسخ‌ها: 7
• تالار: رمان‌های درحال تایپ

• 

 

[حسین یحیائی]

بخش اول : آغاز

صبح یک روز‌ پاییزی، در هوایی که نه سرد بود و نه گرم، با یکدست بلوز شلوار راحتی، دختر بچه ۸ ساله‌ای، دست گرم زن جوانی را گرفته و از در بزرگی رد می‌شود. آنها،(علائم نگارشی به کلمه قبل از خود می‌چسبند و از کلمه بعد از خود فاصله دارند)پس از گذر از یک حیاط که با سنگ های (سنگ‌های - این مدل کلمات نیم فاصله دار باید باشد) خاکستری پوشیده شده، به یک ساختمان ۵ طبقه رسیدند، البته دخترک، نمی‌توانست ارتفاع و تعداد طبقات را تشخیص دهد. زن جوان که،(ویرگول نیاز ندارد لطفا از علائم نگارشی به درستی استفاده کنید) خود را پرستار و 《وسمه》 معرفی کرده بود، در حال معرفی بخش های (بخش‌های - این مدل کلمات نیم فاصله دار باید باشد) مختلف مکان جدید‌ بود. ساختمان روبه‌رویشان، تازه بازسازی شده بود، (ویرگول نیاز ندارد حرف ربط واو اتصال به جمله بعدی است) و نامش آسایشگاه پیشیار (پیش‌یار) بود. ساختمان رو‌به‌رویشان، متعلق به خانم‌ها بود و بخش آقایان در حیاط دیگری قرار داشت. دخترک، متوجه یک ساختمان دیگر که با یک دیوار بتنی از ساختمان خانم ها (خانم‌ها) جدا شده بود،(ویرگول نمیخواد) شد و از خانم‌ پرستار پرسید که آن ساختمان بخش آقایان است؟ اما پرستار،(ویرگول نمیخواد) به جای جواب دادن،(ویرگول نمیخواد) دست دخترک را کشید و او را به داخل ساختمان برد.داخل ساختمان، هنوز تمیز نشده بود، مقداری گچ، گرد و خاک و رنگ، هنوز روی زمین باقی‌مانده‌ بود.دیوار ها (دیوارها)، ل*خت بودند و اسکلت خود را نشان می‌دادند. درز پنجره‌ها، پوشانده نشده بود و پرده‌ی مخملی ضخیمی جلوی راه پله آویزان شده بود.
وسمه، پرده را کنار زد، و درحالی که دست تارا را گرفته بود،دخترک را کشان کشان از پله ها بالا برد.راه پله نیز، مانند راهرو ها (راهروها)، دیوارهای لختی داشت. بوی رنگ و نم، به مشام می‌رسید و پله ها، هنوز اسکلت آهنی داشتند. کار بازسازی، چیزی بیشتر از یک بازسازی ساده به‌نظر می‌رسید، گویا مالک، می‌خواست هرچه که از گذشته در ساختمان وجود داشته را، از بیخ و بُن، عوض کند. وسمه،تارا را، به‌ اتاقی در طبقه سوم برد و دست سرد دخترک را رها کرد. یک تخت فلزی زهوار در رفته، در گوشه شرقی و یک تشکچه رنگ و رو رفته شیری رنگ، در پایین تخت وجود داشت.اتاق به تازگی رنگ شده بود، اما قاب پنجره ها، هنوز خالی بود. در واقع، اتاق هیچ پنجره ای نداشت که از ورود هوای سرد، جلوگیری کند. وسمه، تارا را،در حالی که وسط اتاق ایستاده بود و اطراف خود را نگاه می‌کرد، تنها گذاشت. تارا، جلو رفت و روی تخت دراز کشید، روی تخت، به جای تشک، پتوی قهوه ای (قهوه‌ای) کهنه‌ای قرار داشت و وقتی تارا روی تخت خوابید،‌ احساس کرد میله های آهنی تخت، درون گودی کمرش فرو می‌روند. او، از درد یا ترس، از تخت پایین آمد و روی تشکچه رنگ و رو رفته، دراز کشید. دو بالشت و پتو، زیر تخت وجود داشت، تارا یک پتو و یک بالشت برداشت و پس از اینکه جای خواب خود را مرتب کرد، سعی کرد کمی بخوابد.
اما صدای فردی مانع شد، صدای ضمختی که می‌گفت: _《هم اتاقی جدید! هه!》(دیالوگ با خط فاصله گیومه هم ندارد، گیومه برای نقل قول کردن است)
تارا چشمانش را باز کرد و زن مسنی را روبه روی خود دید. اطراف چشم های زن، چروک های (چروک‌های) ریز و درشتی وجود داشت، دور دهان و پیشانی‌اش هم همین طور! موهایش در شقیقه ها کم‌پشت بود و رد موهایش، از پیشانی‌اش عقب‌تر رفته بود. موهایی سفید رنگ داشت و ل*ب‌های درشتش کبود بودند. زن با نگاهی آکنده از خشم، تارا را می‌نگریست و هیچ کنجکاوی راجع به دختربچه‌ای که روی تشک دراز کشیده بود نداشت. زن بعد از اینکه تارا را از خواب بیدار کرد، رفت و روی تخت خوابید.تارا سعی کرد بخوابد، اما خروپف‌های زن، مانع می‌شدند. تارا، چندبار به پهلو چرخید اما بازهم نتوانست بخوابد. پس از جا برخاست و از اتاق بیرون رفت. ساختمانی که در آن بود، هیچ قانونی نداشت، البته تا آن موقع که تارا آزادانه و شب‌های متمادی در آن راهرو ها پرسه می‌زد. چون به خاطر هم اتاقیش، نمی‌توانست بخوابد. دخترک، حدود دوماه را، به این منوال سپری کرد. در این دوماه، کاشی کاری و نصب پنجره‌های دیوار‌ها، به پایان رسید و تارا، در تمام این مدت، شاهد تغییرات ساختمان کهنه‌ای که به یکباره نو می‌شد، بود. دیوار ها، با کاشی‌های سیاه و سفید، یک در میان و به طور زیگزاگی، تزئین شدند، پنجره‌های سفید رنگی سرتاسر طبقات را قاب گرفتند و تمام وسایل اتاق ها،عوض شدند.‌
جای کارگران، بناها، معمارها و کاشی‌کار‌هارا،پرستار‌ها و دکتر‌ها گرفتند. اما روح مکان، یعنی بغض و ترس خفته لا‌به‌لای درز دیوار‌ها،همچنان پا‌بر‌جا بودند. یک‌زوج جوان، مدیریت آسایشگاه را به دست گرفتند. بیمارهای جدیدی به آسایشگاه اضافه شدند و مشاوره بیماران شروع شد. تشکچه رنگ و رو رفته تارا، با یک تخت چوبی جدید،خاکی رنگ جایگزین شد. لحاف و بالشتی به همان رنگ نیز، به تارا داده شد. اتاق را کرم رنگ کردند و قاب پنجره نیز، کرمی شد. هم‌اتاقی تارا، به زودی برای مشاوره رفت، اما زن مسن، هیچ ترسی نداشت.تارا خیلی دوست داشت بداند این هم‌اتاقی ساکت و مرموز، چند وقت است که در این آسایشگاه زندگی می‌کند. اما جرئت نداشت چیزی از زن بپرسد، حتی اسم زن را هم نمی‌دانست.


خانم احتشام عزیز

(از علائم نگارشی بسیار زیاد استفاده کردید که من اصلاح کردم لطفا اینو دقت کنید)
نیم فاصله‌ها رو رعایت کنید در کلمات
دیالوگ نویسی را دقت کنید

موفق باشی و سربلند

 

[Tiam.RTiam.R عضو تأیید شده است.]

سلام ناظر جدید شما @Noghre

 

[Noghre]

عنوان : عروسک شیشه‌ای

ژانر : ژانر: تراژدی/ روانشناختی/ معمایی

ناظر: @Noghre

نویسنده : فریبا احتشام
خلاصه : تارا، دختری که زندانی یک آسایشگاه متروک شده. روز‌ها و سال‌هایی زیادی را، در آن محیط وهم‌آلود، سپری می‌کند. او، به هر ریسمانی، برای فرار از آن‌جا، چنگ میزند،
(می‌زند) ریسمانی مثل زندگی و مرگ دوباره.






سلام عزیز‌جان، امیدوارم که حالت خوب باشه و بتونیم مسیر خوبی رو با همدیگه طی کنیم.
قبل از شروع نظارت می‌خوام بهت بگم که هدف من از بررسی پارت و نکته گفتن، اینه که بتونیم کنار همدیگه قلمت‌ رو ارتقا بدیم و هم تو یک‌چیزی یاد بگیری هم من. یعنی کل هدف من اینه که تو بتونی خودت رو و نویسنده‌ی درونت رو، برای این‌که قلمت رو خوب بچرخونی زنده کنی. اصلا نا‌امید نشو هر ضعف یه دروازه‌ست برای قدرت، پس اصلا نیاز نیست دل‌سرد بشی. منم مثل تو زمانی که شروع کردم پر از اشکال بودم و هنوز هم هستم.

_____________________________________



خب بریم سراغ اصل کارمون.

ببین ژانرت از اون ژانرهاست که باید رمان پیچیده باشه، یه‌چیز ریسکیه و این‌که هم‌چین ژانری رو انتخاب کردی و ریسک کردی تحسین برانگیزه.
خلاصه دقیقا طبق ژانر نوشته شده، کوتاهه اما حرف اصلی رو زده. در کل بخوام بگم انتخاب خوبی کردی.



حالا بریم سراغ نکته‌های اصلی:


1- متن سر جمع چهار خطه اما پر از ویرگول اضافی و مکث بی‌جاست.

جملات، با ویرگول‌های غیرضروری شکسته شدن و ریتم روون خوندن‌ رو گرفتن.
«روزها و سال‌های زیادی را، در آن محیط وهم‌آلود، سپری می‌کند.»
دو ویرگول پشت سر هم مکث‌های نادرست رو می‌سازه.



2- ابهام توی جملات.

ببین درسته که خلاصه باید یک‌چیزی باشه که خواننده رو کنجکاو کنه برای خوندن، اما ابهام توی نوشته‌ها جذابیت رو میگیره.
قرار نیست خواننده توی خلاصه گم‌بشه و نفهمه چی به چیه. توی خلاصه برای مجذوب کردن، ما نیاز داریم جملات با وضوح بیشتر ارائه بشن.

3- استفاده از افعال کلی و توصیف‌های تکراری
«روزها و سال‌های زیادی» / «محیط وهم‌آلود»/ ریسمانی را چنگ می‌زد. این‌ها همش کلی‌گوییه و دقیق نیست.



4- آخر جمله اصلا کامل نیست، تعلیق جمله‌ی آخر اصلا کامل نیست.
«ریسمانی مثل مرگ و زندگی دوباره» جملات قبلش این رو پشتیبانی نمی‌کنن. حس گنگ و نامفهومی داره و روون‌ خونده نمیشه



پیشنهاد:
تارا، دختری‌ست که سال‌های طولانی در یک آسایشگاه متروک زندانی شده‌ است. او روزهایش را در فضای وهم‌آلود آن‌جا می‌گذراند و برای فرار، به هر ریسمانی چنگ می‌زند؛ ریسمانی که گاهی مرگ و گاهی امید به زندگی دوباره است.
------------------------------------------------------------

خب حالا چون توی خلاصه و همین‌طور توی پارت هات مکث بی‌جا و اضافه زیاد داری، می‌خوام یه چندتا روش بهت بدم که بهت کمک می‌کنه این‌ مکث‌ها رو کم کنی.

راهکار اول: جملات رو بلند بلند برای خودت بخون.
هرجا که نفست یهو گرفت بدون اونجا مکث اضافه داری.

راهکار دوم: جمله‌ها رو کوتاه‌تر بنویس. ببین یه پاراگراف ۶ خطی بدون این‌که نقطه‌ای وسطش باشه هرجایی که فکر کنی ویرگول طلب می‌کنه‌. بهتره جمله‌ها رو دو قسمت کنی، چون جملات خیلی بلند ویرگول می‌خوان و تو ممکنه یهو بی‌جا وسط هر کلمه‌ای ویرگول بزاری.
«تارا، کنج اتاق ، روزهای طولانی را ، با ترسی مدفون‌شده، سپری می‌کرد.»
«تارا در کنج اتاقش، روزهای طولانی را سپری می‌کرد. ترسی مدفون شده همیشه همراه او بود.»

راهکار سوم: با خودت بگو اگه مثلا فلان ویرگول رو از این قسمت جمله بردارم، جمله خراب میشه؟ اگه جواب نه بود خب ویرگول اضافیه.

راهکار ‌چهارم: «و» رو جای ویرگول بزار وسط جملات، اگه دیدی با «و» خوندن اوکیه، یعنی بدون ویرگول جمله روون‌تر خونده میشه.

به صورت ساده و خلاصه:
۱- کل متن رو نگاه کن
۲ هرجا دو ویرگول نزدیک به هم دیدی حذف کن یا جمله رو بازسازی کن
3 جمله‌های خیلی طولانی رو تبدیل کن به ۲ جمله

 

[Noghre]

نظارت اول روی خلاصه انجام شد و نکته‌ها و توضیحات مورد نیاز گفته شد. نویسنده‌ی عزیز بعد از خوندن توضیحات، خلاصه رو ویرایش بزن تا بعدش همراه هم سراغ پارت‌های بعدی بریم.
موفق باشی عزیزم.