شعر °اشعار تک بیتی°

با دوتا مصرعِ کوتاه به اندازه ی عشق
ساختم بیتی و الحق چه پناهی دارم
 
دوره ی سعدی و حافظ صحبت از زلفِ تو بود
نوبت دوران من شد روسری سر کرده ای..
 
مشکل از سبک عراقی و خراسانی نیست
همه با قافیه ی عشق مصیبت دارند
 
ما اسیر غم و اصلا غم ما نیست تو را
با اسیر غم خود رحم چرا نیست تو را
 
سرِ مویی کسی هرگز پریشانم نکرد اما
ببین حالا چه آسان با سرِ مویی گرفتارم
 
عقب
بالا پایین