شعر اشعار نیم بیتی

تا کی افسانه خود، پیش خیالت گویم؟!
 
چه غم که خلق به حسن تو، عیب می‌گیرند
 
وای اگر چشم بخواند غمِ ناپیدا را
 
عقب
بالا پایین