[~ دل نـوشتـه هـای کوچـــه پـشـتـی ~]

[Diako]

گاهی دلم میخواهد کفش هایم
را تا به تا بپوشم
تا ببینم آیا هنوز کسی حواسش به من هست یا نه​

 

[Diako]

میشه گفت ...
زندگی مثل یه پل قدیمیه
به این فکر نکن که اگه تنها ازش بگذری دیرتر خراب میشه
به این فکر کن که اگه افتادی یکی باشه که دستتو بگیره​

 

[Diako]

دیگر از آن همه شیطنت و شلوغی خبری نیست
آنقدر به خاطر ضربدرهای جلوی اسمم چوب روزگار را خوردم
که شدم ساکت ترین شاگرد کلاس زندگی​

 

[Diako]

بگذار سکوت قانون زندگی باشد
وقتی واژه ها معنی درد را نمی فهمند​

 

[Diako]

بعضيا ارزونند
اما واسه ی آدم گرون تموم میشن​

 

[Diako]

سخت است
اتفاقی را انتظار بکشی
که خودت هم بدانی در راه نیست​

 

[Diako]

آرامشی ملیح در گوشه چشمانم
مانند بارانی بروی شیروانی
اما…
ناودان ندارد
غصه هایم درون سینه ام به چاه میروند​

 

[Diako]

اینجا
روز تا روز
هر روز
چیزی آغاز می شود
من به تو قول می دهم،
باور کن،
دیر نخواهد شد​

 

[Diako]

چه سکــــــــوتی دنیـــــــــــا را فـــــــــــرا می گرفت
اگــــــــر هرکســــــــــــی
تنهــــا به انــــــــــدازه ی صــــــــــداقتش
سخـــــن میگــــــفت​

 

[Diako]

رنج را نمی شود کشید
اگر میشد
تصویر خودم را می کشیدم
با خنده ی پررنگی بر ل*ب،
و چشم هایی که اندازه ی همه ی ابرها گریسته...
و بعد پاکش میکردم، مچاله اش میکردم
دور می انداختم و تمام میشد
اما
رنج کشیدنی نیست
رنج تا مغز استخوان
حس کردنی ست​