[ دلـنـوشـتـه های بــآرانـی ]

[Diako]

دلگير نشو از آدمها...
طبيعتشونه سالهاست که به هوایِ بارانی مي گویند :
"خــــــراب

 

[Diako]

چقدر این صدا برایم آشناست
صدای هق هق گریه های آسمان را میگویم صدای بارش باران را…
بارها آن را از اعماق وجودم شنیده ام صدایی اسـت که
رنگ تنهایی دارد بوی فراق و درد دوری

 

[Diako]

من می روم
و کلید این خانه ی دلگیر را
زیر هیچ گلدانی نخواهم گذاشت.
دلتنگ که شدی آمدی نبودم، نگرد!
باران هرگز شبیه آنچه بود
به آسمان بر نمی گردد!

 

[آناشید]

قلبم را در عشق غلتانی اما زیر باران رها‌یم کردی تا غبار عشق را پاک کند.

 

[آناشید]

عشق را مانند باران بر روی قلب خشکیده‌ام هدیه دادی.
عشق‌ات همچون آب روان از مویرگ‌قلبم حرکت کرد؛ اما احتمال این‌که عشق‌ات بخار شود و به اتمسفر قلب دیگری نفوذ کند را بیان نکردی!

 

[آناشید]

نمیدانستم عشق‌ات همچون باران در حال چرخش است؛ نمیدانستم محبت‌ات همچون باران فقط برای من نیست!

 

[Diako]

باران که بند بیاید
تازه خاطره شروع می کند به چکه کردن
نمک روی زخم ست بارانی که بی تو ببارد

 

[Diako]

حکایت تو با من
حکایت باران ِ بی امان است
بر تن نحیف ِ برگ

 

[Diako]

باران شده ای
یک لحظه میباری ومن
یک هفته بیمارم

 

[Diako]

می گویند باران که ببارد
بوی ِ خاک بلند می شود
پس چرا اینجا
باران که می بارد
عطر خاط ره ها می پیچد؟