You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an alternative browser.
You should upgrade or use an alternative browser.
دلنوشته [ مهدیه لطیفی ]
- نویسنده موضوع Diako
- تاریخ شروع
دوره ای ست که همه
حتی در نهایت حیرت تو
دوست داشتن را با خط کش هاشان
سانت می زنند
تا مبادا یک جایی
یک چیزی
کم باشد
فدای سرم که تا نهایت پستی قد کشیدی
و کارت به جایی کشید
که خط کش به دست
مقایسه ام می کنی با این و آن
همان دو سه تا باران
همان یک بوسه
همین که شاعر شده ام حالا
عمری را کفایت می کند.
حتی در نهایت حیرت تو
دوست داشتن را با خط کش هاشان
سانت می زنند
تا مبادا یک جایی
یک چیزی
کم باشد
فدای سرم که تا نهایت پستی قد کشیدی
و کارت به جایی کشید
که خط کش به دست
مقایسه ام می کنی با این و آن
همان دو سه تا باران
همان یک بوسه
همین که شاعر شده ام حالا
عمری را کفایت می کند.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
به این در و آن در می زنم
یکی از این درها
رو به آغو*ش تو باز شود شاید
و سرانگشتانم
تنت را
نت به نت
بنوازند باید
هیزم بر آتش ِ نابودی ام نینداز
من آب از سرم گذشته است!
در به در ات می شوم
گور به گور اما نمی شوم
برای مُردن فرصت زیاد است
باید تو را
زندگی کرد.
یکی از این درها
رو به آغو*ش تو باز شود شاید
و سرانگشتانم
تنت را
نت به نت
بنوازند باید
هیزم بر آتش ِ نابودی ام نینداز
من آب از سرم گذشته است!
در به در ات می شوم
گور به گور اما نمی شوم
برای مُردن فرصت زیاد است
باید تو را
زندگی کرد.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
صدای آن طرفِ خط می گفت "دوستت دارم" و مرد چقدر خوابش می آمد!...
صدا می گفت "دوستم داشته باش" و مرد فقط خوابش می آمد!...
چهار صبح بود
صدایی توی سر ِ صاحب ِ صدای آن طرف خط آواز می خواند که "دلم دیوانه بودن با تو را می خواست..."
صاحب ِ صدای آن طرف خط گفت: دلم دیوانه بودن با تو را می خواست
و
مرد فقط خوابش می آمد
. . .
صدا می گفت "دوستم داشته باش" و مرد فقط خوابش می آمد!...
چهار صبح بود
صدایی توی سر ِ صاحب ِ صدای آن طرف خط آواز می خواند که "دلم دیوانه بودن با تو را می خواست..."
صاحب ِ صدای آن طرف خط گفت: دلم دیوانه بودن با تو را می خواست
و
مرد فقط خوابش می آمد
. . .
آخرین ویرایش توسط مدیر:
کهکشان
وسعتِ دیرینه اش را
دیری ست از دست داده است
حالاها همه اش یکجا
جا می شود توی یک جفت چشم
که برای رفتن
پا درآورده اند!
و حالا که کهکشان، چشم های توست
چشم ها پا دارند
و هیچ چیز سر جایش نیست
و همراه نمی شوی
پس من هم راهم!
من همان راهم
که می رَوی ام
بی آنکه بر من برویی!
وسعتِ دیرینه اش را
دیری ست از دست داده است
حالاها همه اش یکجا
جا می شود توی یک جفت چشم
که برای رفتن
پا درآورده اند!
و حالا که کهکشان، چشم های توست
چشم ها پا دارند
و هیچ چیز سر جایش نیست
و همراه نمی شوی
پس من هم راهم!
من همان راهم
که می رَوی ام
بی آنکه بر من برویی!
آخرین ویرایش توسط مدیر:
به قطاری که تو را می برد
گفتم برگردد؟
گفتم نرود؟
گفتم...؟
چیزی نگفتم
به قطاری که تو را می برد،
گلایه ای نیست
خودت سوار شدی!
حالا هم شب از نیمه گذشته است
تا ایستگاه بعدی چند سال راه است
برف بر بیابان یکدست است
و هم کوپه هایت
چیزی از تو نمی فهمند!
خستگی
همیشه به کوه کندن نیست
خستگی گاهی همین حسی ست
که بعد از هزار بار یک حرف را به کسی زدن، داری
وقتی نشنیده است
وقتی سوار شده است.
گفتم برگردد؟
گفتم نرود؟
گفتم...؟
چیزی نگفتم
به قطاری که تو را می برد،
گلایه ای نیست
خودت سوار شدی!
حالا هم شب از نیمه گذشته است
تا ایستگاه بعدی چند سال راه است
برف بر بیابان یکدست است
و هم کوپه هایت
چیزی از تو نمی فهمند!
خستگی
همیشه به کوه کندن نیست
خستگی گاهی همین حسی ست
که بعد از هزار بار یک حرف را به کسی زدن، داری
وقتی نشنیده است
وقتی سوار شده است.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
اشتراک گذاری:
کی این تاپیک رو خونده
(کل خوانندگان: 1)