همگانی ~ درست نویسی و نگارش صحیح ~

« منصوب » به معنای گماردن به کاری، به مقامی رساندن کسی
« منسوب » به معنای خویشاوند بودن
 
"راجب" شکل عامیانه و کوتاه شده‌ی "راجع به" است. نوشتن راجب در متن‌های ادبی صحیح نیست.
 
« ناگزیر » از ریشه‌ی “گزیر” به معنای چاره و راه‌حل. به این معناست که چاره‌ای جز انجام کاری وجود ندارد.
« ناگریز » از ریشه “گریز” به معنای فرار و اجتناب. به این معناست که امکان فرار از چیزی وجود ندارد و باید با آن روبرو شد.

مثال:
~ دانشجویان ناگزیر از مطالعه برای امتحان هستند. ( چاره‌ای جز مطالعه ندارند. )
~ در شرایط جنگی، سربازان ناگریز از مبارزه هستند. ( نمی‌توانند از مبارزه فرار کنند. )
 
« جز » برای استثنا بکار می‌رود. به معنای “ مگر”
« جزء » به عنوان اسم بکار می‌رود و به بخشی از یک کل اشاره دارد.
 
« رو به رو » و « روبرو » هردو به معنای مقابل یا دیده به دیده هستند. ولی از لحاظ نوشتار رسمی و درست، « روبرو » صحیح می‌باشد.
 
صفیر به معنی بانگ و فرياد، سوت
سفیر به معنی 1- فرستاده . 2 - میانجی . 3 - نماینده یک دولت در کشور دیگر.
 
« غائله » به معنی آشوب، بلوا و فتنه است.
« قائله » به معنی نیم روز یا زمانی‌ست که خورشید در بالاترین نقطه‌ی خود قرار دارد.
 
عقب
بالا پایین