چهره وحشتانکی دارننه واقعا هستن، قدیما خواهر و برادرم تعریف میکردن که نزدیک شهرمون، یه رودخونه کوچیکی هست، اونجا همیشه صدای آواز می اومده. اینا هم بچه بودن، میرفتن کنار آب بازی کنن صدای آواز رو می‌شنون، گاهی هم بینش صدای گریه می‌اومده. میگفتن نزدیک که شدیم، یه پیرزن مو حنایی انگار موهاش رو حنا گذاشته، لباس مشکی پوشیده و عصاشو دستش گرفته و یا خندیده، یا گریه کرده. میگفتن چهرش به قدری وحشتناک بوده که همون لحظه پا به فرار گذاشتن
ولی من میگم ما بیشتر اونا رو ترسناکتر کردیم
میمون درختی در قالب یه جنوای چه تصویر وحشتناکیجن درختی
کسی میتونه ادامه بده
و وحشتو بیشتر کنه
جای چشمانش، سیاه چاله‌ای مطلق بود... که قلبم را وادار به ایستادن می‌کرد!
دل من یه کلبه‌ای در وسط جنگل و سه تا روح و سه تا فنجان چای و گفتگویی راجب حس‌شون وقتی یه آدم بدبخت و تنها رو گیر میارن و اذیتش میکنن و این بدبخت از ترس حتی اسمش یادش میره، با دیدن واکنش این آدما چه حسی دارن!دلم رمان ترسناک میخواد
یه چیزی مثل خانه کاهگلی
هیچکسان
پسران بد و...
