عاشقانه‌ها | انجمن کافه نویسندگان

[Lidiya]

چقدر همه‌ چیز

به درستی اندازه‌ ست !

قد و قواره‌ ی من

برای در آغو*ش تو بودن

 

[Lidiya]

عشق همین است

همین که یک ذره از تو

می‌ شود تمام من …

 

[Lidiya]

آنچه که گفتم نپذیرفت ، رفت

خاطره هایم همگی رُفت ، رفت

گفت : “ندارم به تو حسی ، برو

گفت : برو !

……….گفت : برو !

…………….گفت ! …..رفت !

 

[Lidiya]

عاشقی نکرده ایم

من به چشم گاو سبزه ام

گاو در نگاه من کباب!

 

[Lidiya]

باران بهانه بود

تا تو زیر چتر من

تا انتهای کوچه بیایی و

دوستی مثل گلی شکوفه کند

 

[Lidiya]

ﮔﻔﺖ ﺍﻧﺪﻭﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﮔﻬﺎ ﺑﺴﭙﺎﺭ

ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺍﺳﺖ …

می ریزند

ﺳﭙﺮﺩﻡ …

ﺑﯿﺨﺒﺮ ﺍﺯ آﻧﮑﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﮐﺎﺝ ﺑﻮﺩ

 

[Lidiya]

سر تا پایم را خلاصه کنند

می شوم “مشتی خاک”

که ممکن بود “خشتی” باشد در دیوار یک خانه

یا “سنگی” در دامان یک کوه

یا قدری “سنگ ریزه” در انتهای یک اقیانوس

شاید “خاکی” از گلدان‌

یا حتی “غباری” بر پنجره

 

[Lidiya]

کاش آدم ها می دانستند که در هر دیدار

یک تکه از یکدیگر را با خود می برند…

عده ای فقط غم هایشان را به ما می دهند!

و چقدر اندک هستند

آدم های سخاوتمندی که وقتی به خانه بر می گردی،

می بینی تکه های شادی هایشان را

در مشت های تو جا گذاشته اند

 

[Lidiya]

من دیوانه نیستم

من فقط یک جور خاص

که دیگران نمیتوانند

تو را دوست دارم

 

[Lidiya]

بگذار تو را به ل*ب تبسم برسد

راز دل ما به گوش مردم برسد

بنشین ب*غل آینه تا بار دگر

زیبایی تو به چاپ دوم برسد

«عمران صلاحی‬»