مجموعه اشعار نجواهای یک دیوانه شبگرد| شاعر BlueFighter

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

ما خسته‌ایم دمی آسوده آغو*ش بگشا..!​

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

شنیده‌ام که رفته‌ای
و شهر از نبودنت فریاد می‌کشد؛
و خانه‌ی خاطرات دورمان به یکباره فرو ریخته است!​

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

ناگفته پیر شدیم و ایستاده خواهیم پوسید درون کالبدهایی که راه می‌روند...​

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

تشویش ریشه‌های اراده‌ام را خشکاند؛
و من دوباره باز...
دوباره باز، به سوی تو در پی باریکه‌ای از نورم!

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

غمگینم؛
مث آخرین برگ پاییزی چسبیده به درخت در انتظار سقوط

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

تو چه میدانی شکستن آخرین دلی که برایت می‌تپید یعنی چه!

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

مرا بخوان...
تا در سپیده دمی باشکوه از نو زاده شوم...​

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

وقت رفتن،
کسی به سقوط پلک‌های خون‌آلود نمی‌اندیشید...

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

سرم سرگیجه‌ی وهم است و بیداری آلوده‌ی وحشت...
​

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

چه بگویم که نهان نماند راز چشم‌های به خون نشسته‌ام

چه بگویم که ناگفته نماند ماتم جامانده پشت پلک‌های خسته‌ام

​